(عکس) سفر شگفت‌انگیز استاد شهریار از پزشکی تا بانکداری؛ نگاهی به زندگی شغلی و فیش حقوقی او در باشگاه هواپیمایی کشوری

به گزارش پایگاه خبری سوفیانیوز به نقل از نمناک، محمدحسین بهجت تبریزی مشهور به شهریار شاعر نامی ایرانی اهل آذربایجان بود که به زبان های ترکی آذربایجانی و فارسی شعر سروده است. این شاعر بزرگ در زندگی خود تنها به سرودن اشعار زیبای ترکی و فارسی اکتفا نکرد و برای امرار معاش به انجام کارهای مختلفی روی آورد. جالب است بدانید استاد شهریار، در رشته پزشکی مشغول تحصیل بوده اما به سبب پیشامد های عاطفی و عشقی از ادامه تحصیل منصرف شد و پزشکی را رها کرد.

شغل استاد شهریار چه بود؟ از مال دنیا چه داشت؟

سید محمد حسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار فرزند حاج میر آقا خشکنابی در سال 1285 هجری شمسی در روستای خشکناب نزدیک بخش قره چمن متولّد شد. شهریار تربیت یافته خانواده‎ای مذهبی بود و دین در سبک زندگی شهریار نفوذ کرده بود.

او تحصیلات خود را در مکتب خانه قریه زادگاهش با گلستان سعدی، نصاب قرآن و حافظ زیر نظر مادر و استادش مرحوم امیر خیزی شروع کرد و در کودکی با قرآن و دیوان حافظ آشنا شد.

پس از تحصیلات مقدماتی حوزوی به تهران رفت و وارد مدرسه دارالفنون شد.سپس وارد مدرسه طب شد اما پس از 5 سال تحصیل، به دلیل عشقی نافرجام بدون اخذ مدرک دکترا، ترک تحصیل نمود.

از شعر و شاعری تا کارمند بانک

شهریار بعد از عشق نافرجام در سال 1310 وقتی 25 ساله بود با کمک استاد کمال الملک نقاش معروف به نیشابور رفت و تا سال 1314 در سازمان اسناد این شهر مشغول بکار شد. در اواخر سال 1314 شهریار بخاطر بیماری به تهران اعزام شد و پس از بهبودی در تهران ماندگار و برای امرار معاش در بانک کشاورزی استخدام شد.

استاد شهریار کارمند بانک کشاورزی بود و 30 سال در آن بانک خدمت کرد. او پس از بازگشت به تهران باز هم کارمند بانک بود و به شعبه بانک کشاورزی تبریز منتقل شد.

شهریار وضع چندان مناسبی نداشت و با همان حقوقی که از بانک دریافت می کرد علاوه بر تامین خرج خانواده اش، کفیل عده ای بی بضاعت هم بود. او در سال 1333 با وامی که از بانک گرفت، خانه ای خرید و بعد آن را عوض کرد و در سال 1347 خانه ای را خرید که تا زمان فوتش در آن زندگی می کرد.

استاد شهریار پس از چند سال بیماری و با تخفیفی که بانک به او داد، بازنشسته شد.

فیش حقوقی استاد شهریار در باشگاه هواپیمایی

استاد شهریار در مقطعی به قهر از بانک خارج می شود و در باشگاه هواپیمایی مشغول کار می شود. فیش حقوقی استاد شهریار که از میان کتاب های چاپ سنگی وی یافت شده است، نشان می دهد که استاد شهریار در سال 1318 مبلغ 50 ریال حقوق دریافت می کرده است.

در راستای تدریس، یک درجه استادی افتخاری به استاد شهریار عطا شد که معادل یک ماه حقوق بانک به او حقوقی دادند و سندی موجود است که نشان می دهد در سال 1328 با هزینه خودش و در حالی که از شهرت هم برخوردار بود، دیوان اشعارش را چاپ کرد.

استاد شهریار غزل های دلنشین بسیاری سروده است که اثر زیبایش در وصف مولای متقیان حضرت امیرالمونین علی (ع) است با مطلع «علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را». از نمونه بارز این اشعار است. منظومه ترکی «حیدر بابا» هم از زیباترین اشعار شهریاربه زبان مادری اوست. شهریار در همه قالب های شعری، اشعار شاهکاری سروده است. 27 شهریورماه درگذشت سیدمحمدحسین شهریار به یاد استاد شهریار روز ملی شعر و ادب نامگذاری شده است.