سوفیانیوز
سوفیانیوز: کشف قدیمیترین تقویم جهان در ترکیه، که بر روی ستونی سنگی با قدمت 12،000 سال حکاکی شده، میتواند درک ما از تاریخ و آغاز تمدن بشری را دگرگون کند. این تقویم سنگی حاوی علائمی است که نشان از دانش پیشرفته مردمان آن دوران درباره زمان و نجوم دارد و اهمیت این کشف بینظیر را بیشتر میکند.
به گزارش پایگاه خبری سوفیانیوز، باستانشناسان در یک کشف شگفتانگیز، قدیمیترین تقویم جهان را در سایت باستانی گوبکلی تپه (Göbekli Tepe) در ترکیه یافتهاند.
این تقویم که بر روی ستونی سنگی 12،000 ساله حکاکی شده، میتواند درک ما از آغاز تمدن بشری را دگرگون کند.
دکتر مارتین سویتمن از دانشگاه ادینبورگ، رهبر این تحقیق، میگوید: «به نظر میرسد ساکنان گوبکلی تپه ناظران دقیق آسمان بودهاند، که با توجه به ویرانی جهانشان توسط برخورد یک شهاب سنگ، قابل درک است.»
این کشف نشان میدهد که انسانها، 10،000 سال پیش از ثبت رسمی تقویم در یونان باستان، روشهای دقیقی برای اندازهگیری زمان داشتهاند. گوبکلی تپه، قدیمیترین سازه شناخته شده بشر، بین 9،600 تا 8،200 سال قبل از میلاد است که 6،000 سال از استونهنج قدیمیتر است.
این ستون دارای 365 نماد “V” برای نشان دادن روزهای سال و نشانههایی از 12 ماه قمری است. همچنین، تصاویری از صورتهای فلکی مانند عقرب و حوا بر روی آن دیده میشود. این کشف نشان میدهد که در دوران باستان، انسانها از حرکت تقدیمی (تغییر تدریجی در محور زمین) برای ثبت تاریخ استفاده میکردند؛ روشی که تصور میشد اولین بار توسط یونانیان در 150 سال قبل از میلاد ابداع شده است.
یکی از جنبههای هیجانانگیز این کشف، حکاکیهایی است که برخورد یک جرم آسمانی را به تصویر میکشد. این رویداد که حدود 13،000 سال پیش رخ داد، باعث یک دوره یخبندان کوچک 1،200 ساله شد و حیوانات بزرگ را از بین برد. این فاجعه طبیعی احتمالاً نقطه عطفی در تاریخ بشر بود و انسانها را از سبک زندگی شکارچی-گردآورنده به سوی کشاورزی و اسکان دائم سوق داد.
محققان همچنین ارتباطی بین این حکاکیها و یک دیسک آسمانی از هزاره دوم قبل از میلاد در آلمان یافتهاند که نشاندهنده شباهت در نمادپردازی آسمانی در فرهنگهای مختلف است. این دیسک که خورشید، ماه و خوشه پروین را نشان میدهد، احتمالاً برای اندازهگیری انقلابهای تابستانی و زمستانی استفاده میشد.
برخورد جسم آسمانی دنبالهداری که حدود 10،850 سال قبل از میلاد رخ داد، بزرگترین رویداد از این نوع از زمان انقراض دایناسورها بوده است. این رویداد باعث از بین رفتن گونههای جانوری بزرگ شد. احتمالاً این رویداد محرکی برای تغییرات کشاورزی و ایجاد جوامع پیچیدهتر در منطقه هلال حاصلخیز (شامل مصر، عراق و لبنان امروزی) بود.
دکتر سویتمن معتقد است: «این رویداد ممکن است با ایجاد یک دین جدید و انگیزه برای توسعه کشاورزی جهت مقابله با آب و هوای سرد، زمینهساز تمدن شده باشد. احتمالاً تلاش آنها برای ثبت آنچه دیدهاند، اولین گامها به سوی توسعه نوشتار در هزارههای بعد است.»
این کشف شگفتانگیز، نه تنها درک ما از تواناییهای علمی دوران باستان را تغییر میدهد، بلکه مؤید آن است که چگونه یک رویداد فاجعهبار طبیعی میتواند محرک تغییرات بزرگ در جوامع انسانی باشد. با این یافتهها، گوبکلی تپه بار دیگر خود را به عنوان یکی از مهمترین سایتهای باستانشناسی جهان معرفی کرد. این کشف درک ما از ریشههای تمدن بشری را عمیقاً متحول ساخت.