سوفیانیوز
سوفیانیوز: جمجمه دختر 13 سالهای که تاریخ پزشکی ایران را دگرگون کرد و باستانشناسان آن را از شهر سوخته زابل پیدا کردند، در موزه تاریخ پزشکی تهران نگهداری می شود.
به گزارش پایگاه خبری سوفیانیوز، باستان شناسان در شهر سوخته به عنوان مهمترین محوط باستانی در استان سیستان و بلوچستان در خلال کاوشها در سال 1356 و در یک قبر دستهجمعی کشف شده متعلق به حدود 4800 سال پیش و در میان بقایای اسکلتهای 13 فرد مدفون، جمجمه جوانی را پیدا کردند که بخش راست آن دارای یک بریدگی عمیق مثلث شکل است و بر اساس مشاهدات اولیه باستانشناسان و تحقیقات بعدی انسانشناسان، یک عمل جراحی برای درمان بیماری هیدروسفالی بر روی این جمجمه انجام شده است.
پس از کشف و بررسی این جمجمه و پیدا کردن جواب برخی از سوالات، کتابی به نام «مجموعه مقالات شهر سوخته» توسط سید منصور سید سجادی نوشته شد که در آن مقالاتی از حسین سرحدی، روحالله شیرازی و حسین مرادی گردآوری شده است. در بخشی از این کتاب که نتایج بررسی این جمجمه در آن نوشته شده، آمده است: در بررسیهای اولیه انجام شده روی این جمجمه، جنسیت صاحب آن، مؤنث تشخیص داده و سن آن نیز حدود 18 سال تخمین زده شد و یک شکستگی در استخوانهای قسمت پایین ریشه راست فک وجود داشت. این جمجمه مجدداً بررسی و بازنگری و سن قطعی آن 13 سال با 6 تا 9 ماه کم و یا زیاد تعیین شد.
جمجمه مورد بحث از نظر اندازه، دارای حجم بزرگی بوده است که بیشتر به خاطر بزرگ شدن بیش از حد بخش مرکزی آن و از هر دو طرف، استخوان آهیانه بوده است. همچنین در یک دید افقی مشاهده شد که بخشهای چپی پشت جمجمه نسبت به بخش راست آن بزرگتر شده است در حالی که بخش جلویی راست جمجمه نسبت به قسمت چپ برجستهتر است؛ بنابراین صورت او به نظر عادی میآید اما این فرد دارای جمجمهای فوقالعاده بزرگ است؛ در حالی که ارتفاع معمولی دارد.
البته باستان شناسان با بررسی اسکلت های دیگر دفن شده در گورستان شهر سوخته به این نتیجه رسیده اند که سن متوسط زنان در شهر سوخته بر اساس آزمایش روی 110 اسکلت بین 20 تا 25 ساله حدود 26 سال بوده است؛ بنابراین فوت فرد مورد نظر در سنی بین 13 تا 14 سال در جامعه شهر سوخته، مسئله غیرعادی به شمار نمیرفته است.
با این وجود آگاهی پزشکان شهر سوخته در 5000 سال پیش از وجود این بیماری و علت آن و روشهای معالجه آن از جمله شگفتی های تاریخ پزشکی ایران است. این جمجمه اگرچه در شهر سوخته کشف شده و می بایست در یکی از موزه های استان سیستان و بلوچستان باشد اما اکنون در اختیار موزه تاریخ پزشکی تهران است و در یکی از ویترین های این موزه به نمایش گذاشته شده است.