سوفیانیوز
سوفیانیوز: در استرالیا، مار تایپان ساحلی در یک نوبت زهرگیری سه برابر میانگین زهر برای این گونه را خارج کرد و رکورد جدیدی را به نام خود ثبت کرد.
به گزارش گروه علم و فناوری پایگاه خبری سوفیانیوز، مار اسیری در استرالیا، رکورد تولید بیشترین زهر در یک بار زهرگیری را شکسته است. این مار تایپان ساحلی (Oxyuranus scutellatus) با یک بار گزش، بیش از 5٫2 گرم زهر خارج کرد. مقدار زهر مار مذکور سه برابر میانگین تولید زهر تایپان‌های ساحلی و برای کشتن 400 انسان کافی است. مار در باغ‌وحشی به نام پارک خزندگان استرالیا در پنجاه کیلومتری سیدنی استرالیا نگهداری می‌شود.
تایپان‌های ساحلی از زهرآگین‌ترین مارهای روی زمین هستند. آن‌ها بومی مناطق ساحلی شمال و شرق استرالیا هستند و طولشان به دو متر می‌رسد. تایپان‌های ساحلی دارای سر مستطیل‌شکل با پوزه‌ای رنگ‌پریده و چشم‌های درشت نارنجی مایل به قهوه‌ای هستند. رنگ بدن آن‌ها از زرد تا قهوه‌ای مایل به قرمز، قهوه‌ای تیره تا تقریبا سیاه متغیر است.
مارهای تایپان ساحلی سمی‌ترین مارهای جهان نیستند، اما به دلیل تهاجم و گزش در سراسر جهان معروف هستند و هر سال موجب مرگ تعدادی از انسان‌ها می‌شوند. رکورد قبلی تولید زهر متعلق به تایپان ساحلی دیگری در این پارک بود که سال 2022 طی یک بار فرایند زهرگیری 4٫9 گرم زهر تولید کرد.
پارک خزندگان استرالیا تنها مرکز در استرالیا است که در آن برای تولید پادزهر از تایپان‌ها زهرگیری انجام می‌شود. نگهبانان در این باغ وحش از مارهای کشنده دیگری مانند مار قهوه‌ای شرقی (Pseudonaja textilis)، مار ببری (Notechis scutatus)، افعی‌های مرگبار (Acanthophis) و مارهای سیاه (Pseudechis) نیز زهر استخراج می‌کنند.
مارهایی که از آن‌ها زهر گرفته می‌شود، می‌توانند خطرناک باشند. در فرایند زهرگیری، فردی باید مار را محکم نگه دارد، نیش‌های مار را درون شیشه پوشیده از پلاستیک فرود کند تا مار زهر خود را خارج کند. زهر سپس به روش انجمادی خشک می‌شود، یعنی در دمای پایین آب آن گرفته و سپس به شرکت سازنده پادزهر ارسال می‌شود.
هر ساله حدود سه‌هزار مارگزیدگی در استرالیا گزارش می‌شود که حدود 500 مورد بستری در بیمارستان و به‌طور متوسط دو مورد مرگ را به دنبال دارد. بنا به گزارش پروژه مارگزیدگی استرالیا، تایپان‌های ساحلی بین سال‌های 2005 تا 2015، 31 انسان را گزیدند و هرچند هیچ مورد مرگی در این پروژه یافت نشد، مطالعه‌ای دیگر دست‌کم یک مورد مرگ را بین سال‌های 2000 تا 2016 ثبت کرد.
