کد خبر: 2402
شنبه 28 بهمن 1402 - 11:40
شنبه 28 بهمن 1402 - 11:40

رئیس دانشگاه تهران: شخصیت و اصالت مهمترین عامل موفقیت در مسیر پیشرفت است

رئیس دانشگاه تهران: شخصیت و اصالت مهمترین عامل موفقیت در مسیر پیشرفت است

سوفیانیوز: رئیس دانشگاه تهران از انتخاب درست با قاطعیت در اجرا توأم با مداومت در کار و سخت‌کوشی به عنوان برخی مؤلفه‌های موفقیت نام برد.

به گزارش پایگاه خبری سوفیانیوز:، سید محمد مقیمی رئیس دانشگاه تهران در مراسم تقدیر از فرزندان ممتاز اعضای هیأت علمی و کارکنان دانشگاه تهران، با تبریک اعیاد شعبانیه، گفت: این جمع پرافتخار، نوجوانان و جوانان نخبه و ممتازی هستند که بررسی مسیر موفقیت ایشان می‌تواند درس‌آموخته‌های فراوانی برای هم‌قطاران خودشان و عامه مردم داشته باشد که از آن درس بگیرند و سرلوحه اقدامات خود قرار دهند.
رئیس دانشگاه تهران، اهتمام افراد به گفتگو و به اشتراک گذاشتن تجربیات درست و غلط یکدیگر را ضامن جلوگیری از ناکامی‌ها، شکست‌ها و هزینه‌های اجتماعی در مسیر زندگی دانست و تأکید کرد: باید بدانیم که یک بهترین مسیر موفقیت وجود ندارد. اینکه فکر کنیم اگر یک فرد یا گروهی از آدم‌های موفق را پیدا کنیم و گام به گام مسیر آن‌ها را طی کنیم، ما هم الزاماً به همان موفقیت‌ها دست پیدا می‌کنیم، امری تقریباً محال است.
وی مهمترین عامل مؤثر بر مسیر ترقی را شخصیت افراد دانست و گفت: نقشه راهی که در مسیر ترقی ترسیم می‌کنیم باید مبتنی بر خودشناسی و شخصیت خودمان باشد و در این مسیر، علایق‌مان را بشناسیم و بر اساس ظرفیت‌هایمان اقدام کنیم. در طراحی نقشه راه ترقی، یک محصول، دستاورد یا نتیجه که یک فرد به دست می‌آورد، الزاماً برای فرد دیگری کاربرد ندارد و هر فردی باید نقشه راه ویژه خود را برای ترقی داشته باشد.
رئیس دانشگاه تهران با اشاره به اینکه جوانان در سنین ورود به دانشگاه معمولاً دارای ایده‌آل‌ها و آرزو‌هایی در زمینه انتخاب رشته تحصیلی هستند و این ایده‌آل‌های ذهنی را به عنوان مسیر موفقیت خود تعریف می‌کنند؛ توضیح داد: نمونه‌های زیادی را می‌شناسیم که مسیر پیشرفت را بر اساس آرزو‌های ذهنی از یک رشته دانشگاهی تعیین کرده‌اند، اما مسیر را به صورت شکست‌خورده برگشته‌اند. شاهد بوده‌ام که فردی با رتبه کنکور بسیار برجسته، رشته پزشکی را انتخاب کرد و قبول شد و ثبت‌نام هم کرد، ولی پس از یکسال متوجه شد در رشته مورد علاقه خود وارد نشده است، بنابراین تغییر رشته داد.
مقیمی افزود: خیلی از افراد حتی وقتی متوجه می‌شوند که مسیر را درست انتخاب نکرده‌اند، مسیر را اصلاح نمی‌کنند بلکه همان مسیر نادرست را می‌روند و حتی به سن بازنشستگی هم می‌رسند، ولی در تمام طول زندگی از کار و جایگاه خود ناراضی هستند. برای اینکه هزینه‌های اجتماعی این‌چنینی نپردازیم، چه بهتر که اول نقشه راه را ترسیم کنیم و بر اساس نقشه راه حرکت کنیم.
وی در تشریح دومین مؤلفه موثر در مسیر پیشرفت، بیان داشت: اصالت با معیار‌ها و شاخص‌ها است نه با چهره‌ها و اشخاص. برخی اتفاقاتی که در مسیر اجتماعی شدن رخ می‌دهد، ناشی از این است که اصالت را به چهره‌ها داده‌ایم و فکر می‌کنیم که چهره‌ها هر کاری انجام می‌دهند، لابد درست است. وقتی مبنای قضاوت، حرکت و تصمیمات ما آدم‌ها و چهره‌ها می‌شوند، اشتباهات ممکن است به صورت مکرر اتفاق بیفتد و هزینه‌های زیانباری ایجاد کند.
رئیس دانشگاه تهران از سلبریتی‌زدگی به عنوان یکی از اشتباهات رایج نوجوانان و جوانان در تعیین مسیر پیشرفت نام برد و توضیح داد: در حوادثی که طی پاییز 1401 اتفاق افتاد، برخی از چهره‌های حوزه‌های مختلف سیاسی، ورزشی و هنری، حرف‌هایی زدند و کار‌هایی کردند که برای افرادی که نگاه‌شان محو آن سلبریتی‌ها بود، یک مسیر غلط را رقم زد و برای کلیت جامعه نیز هزینه ایجاد کرد. البته در این میان ممکن است برخی چهره‌ها و سلبریتی‌ها درست رفتار کنند، ولی آن رفتار درست را نه بخاطر چهره بودن آن‌ها بلکه بر اساس اصالت بخشیدن به معیارها، به قضاوت بنشینیم.
استاد دانشگاه تهران افزود: خیلی اوقات وقتی رفتار افراد را مبنا قرار می‌دهیم و بنا داریم همه کار‌ها یا حرف‌هایشان را تکرار کنیم و مبنا قرار دهیم، در واقع به مسیر گمراه‌کننده‌ای می‌رویم؛ لذا برای طی کردن مسیر پیشرفت باید بر روی معیار‌هایی که به مرحله پختگی رسیده باشند، متمرکز شویم.
شیفتگی به افراد باعث می‌شود که چشم ارزیابی‌کننده‌مان به خطا برود، بنابراین اصالت با معیار‌ها است نه چهره‌ها؛ و چهره‌ها جایگزین معیار‌ها نشوند. والدین لازم است در زمینه رسیدن به این شاخص‌ها و معیار‌ها به فرزندان خود کمک کنند.
رئیس دانشگاه تهران، آموزه‌های قرآنی و مضامین قابل استخراج از احادیث و روایات معصومین (ع) و همچنین سفارش‌های ولایت فقیه در عصر غیبت را مهمترین منابع تشخیص معیار‌ها در مسیر موفقیت دانست و با اشاره به کلام حضرت امیرالمومنین علیه‌السلام در خطبه 201 نهج‌البلاغه که می‌فرمایند "در راه راست از کمی روندگان نهراسید چراکه اکثریت مردم گرد سفره سیری کوتاه‌مدت و گرسنگی طولانی‌مدت جمع شده‌اند"، بیان داشت: بنابراین در بحث‌های اجتماعی‌مان اگر به باور و اعتقادی رسیدیم، حتی اگر اکثریتی هم همراه این باور نبودند، نباید نگرانی به خود راه دهیم و دچار تردید نشویم.
وی ضرب‌المثل "خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو" و برخی ضرب‌المثل‌های فرهنگی از این دست را مؤلفه‌ها و نشانه‌هایی غلط در فرهنگ کشورمان دانست و با تأکید بر اصلاح آنها، افزود: همین مؤلفه‌های غلط ما را به بیراهه می‌برد. در زمینه انتخاب پوشش اسلامی اگر به نوع پوشش خاصی مانند چادر تمایل دارید، آن را پیش بگیرید و از کمی روندگان در شهر‌هایی مانند تهران نهراسید چرا که حتی اگر اکثریت هم در این زمینه به گونه‌ای دیگر رفتار کردند، مبنای گمراه‌کننده‌ای است و نباید از کثرت آن‌ها هراس داشت.
مقیمی، مداومت و سختکوشی را به عنوان دیگر مؤلفه موفقیت برشمرد و خاطرنشان کرد: اگر راهی را انتخاب می‌کنید با قاطعیت آن را اجرا کنید؛ البته قبل از اینکه دست به انتخاب بزنید، حتماً مطالعه و بررسی کنید، ولی وقتی انتخاب درست کردید، تردید به خود راه ندهید و با قاطعیت به اجرای آن بپردازید. فکر کردن به گزینه‌های دیگر در هنگام اجرای یک تصمیم، ما را دچار سرخوردگی خواهد کرد و اعتماد و باورمان به مسیر را کاهش خواهد داد.
وی عشق ورزیدن به کار را مایه اثربخشی بیشتر تلاش‌ها در مسیر موفقیت دانست و بیان داشت: اهتمام به واجبات و مستحبات در صورتی اثرگذار و جهت‌دهنده در زندگی انسان است که با عشق انجام شود. اینکه درس یا نماز را با عشق بخوانیم، اثر متفاوتی در مسیر موفقیت ایجاد می‌کند، تا اینکه بخواهیم آن‌ها را به صورت تکلیفی انجام دهیم. به درس خواندن به عنوان یک تکلیف نگاه نکنید. درس خواندن و کار کردن نباید مثل یک تکلیف باشد بلکه باید مثل یک بازی باشد. آثار نماز خواندن وقتی با عشق باشد بیشتر در رفتار‌های اجتماعی ما متجلی می‌شود.
رئیس دانشگاه تهران در پایان از توکل به پروردگار به عنوان مؤلفه مهم برای به نتیجه رسیدن در مسیر پیشرفت نام برد و تاکید کرد: اگر همه عوامل موفقیت فراهم باشد، ولی نیت خیر و اراده الهی و استعانت از خداوند در آن نباشد، موفقیت واقعی و عاقبت بخیری حاصل نخواهد شد. معنای توکل این نیست که هیچ تلاشی نکنیم و منتظر امداد الهی باشیم، بلکه باید به اندازه خودمان تلاش کنیم و بقیه‌اش را به خداوند واگذار نمائیم.