دکلمهی احساسی از هوشنگ ابتهاج | خاموشم اما، دارم به آواز غم خود می دهم گوش/ وقتی کسی آواز می خواند خاموش باید بود +ویدیو

سوفیانیوز: دکلمهای شنیدنی از هوشنگ ابتهاج، با صدای گوشنوازش شما را به دنیایی پر از احساس و آرامش میبرد.
به گزارش سرویس چندرسانهای پایگاه خبری سوفیانیوز، هوشنگ ابتهاج (6 اسفندِ 1306 – 19 مردادِ 1401)، شاعر و پژوهشگرِ ایرانی بود. به اعتقاد بسیاری از نویسندگان و شاعران او را بزرگترین غزلسرای معاصر مینامند. او نخستین کتابش به نام نخستین نغمهها را در سال 1325 منتشر کرد. از آثار دیگر او میتوان به تصنیف تو ای پری کجایی، سپیده، به یاد عارف و غزلهای در کوچهسار شب، حصار و ارغوان اشاره کرد.
خاموشم اما
دارم به آواز ِ غم خود می دهم گوش
وقتی کسی آواز می خواند
خاموش باید بود
غم داستانی تازه سر کرده ست
اینجا سراپا گوش باید بود :
– درد از نهاد ِ آدمیزاد است !
آن پیر ِ شیرین کار ِ تلخ اندیش
حق گفت ، آری آدمی در عالم ِ خاکی نمی آید به دست ، اما
این بندی ِ آز و نیاز ِ خویش
هرگز تواند ساخت آیا عالمی دیگر ؟
یا آدمی دیگر ؟ …
برای مشاهده ویدئوهای بیشتر اینجا کلیک کنید