سوفیانیوز
سوفیانیوز: آیه (وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ) در قرآن به پدیدهای اسرارآمیز اشاره دارد که به "ستاره کوبنده" تعبیر شده است. برخی معتقدند این آیه ممکن است به تپاخترها، ستارههای نوترونی که امواجی شبیه به صدای کوبیدن تولید میکنند، اشاره داشته باشد. این تفسیر همچنان یک احتمال است.
به گزارش پایگاه خبری سوفیانیوز، آیه (وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ) در قرآن کریم، توجه بسیاری از مفسران و دانشمندان را به خود جلب کرده است. در این آیه، خداوند به "آسمان" و "الطارق" سوگند میخورد، که به معنی "کوبنده" یا "کوبشکننده" است. در ادامه آیه، این سوال مطرح میشود که "وَمَا أَدْرَاکَ مَا الطَّارِقُ"، یعنی "چه میدانی که آن کوبنده چیست؟"، که نشاندهنده اهمیت و اسرارآمیز بودن این پدیده است. از این جهت، برخی مفسران این آیه را به پدیدهای نجومی، مانند ستارهای که صدای کوبندهای ایجاد میکند، مرتبط میدانند.
در سالهای اخیر، با پیشرفت علم نجوم، کشف پدیدههایی مانند تپاخترها (پولسارها) توجهها را به این آیه معطوف کرده است. تپاخترها، ستارههای نوترونی هستند که امواج رادیویی شدیدی تولید میکنند و در فواصل زمانی منظم، امواجی شبیه به صدای کوبیدن ارسال میکنند. این امواج، به دلیل ویژگیهای خاصشان، شباهت زیادی به "الطارق" دارند که در قرآن به آن اشاره شده است. برخی از پژوهشگران معتقدند که این آیه ممکن است به این پدیده نجومی اشاره داشته باشد.
با این حال، باید به این نکته توجه کرد که این تفسیر صرفاً یک احتمال است و نباید آن را به عنوان تنها معنای ممکن برای آیه دانست. قرآن کتابی است با لایههای متعدد معنایی، و تفسیرهایی که به معجزات علمی اشاره میکنند، تنها یکی از این لایهها هستند. برخی مفسران معتقدند که "الطارق" میتواند به هر پدیده آسمانی که اثر قوی و مشخصی دارد، اشاره داشته باشد و نباید تنها به یک پدیده خاص محدود شود.
از این منظر، آیه (وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ) نشاندهنده عظمت و پیچیدگی آفرینش الهی است که ممکن است حتی در دورانهای مختلف، به واسطه کشفیات علمی جدید، معانی جدیدی پیدا کند. این تفسیرها، ضمن اینکه به اهمیت و عمق قرآن اشاره دارند، تأکید میکنند که انسانها باید با دید باز و علمی به مطالعه آیات بپردازند و از تحمیل معانی مدرن بر متون کهن خودداری کنند.