سوفیانیوز
سوفیانیوز: در زبان آلمانی، ضمایر شخصی بسته به نقشی که در جمله ایفا می‌کنند، شکل‌های مختلفی به خود می‌گیرند. دو حالت مهم برای این ضمایر، حالت آکوزاتیو و داتیو است
به گزارش سرویس آموزش پایگاه خبری سوفیانیوز، ضمایر شخصی در زبان آلمانی بسته به نقششان در جمله، شکل‌های مختلفی به خود می‌گیرند. دو حالت مهم برای این ضمایر، حالت آکوزاتیو و داتیو است.
آکوزاتیو: معمولاً برای نشان دادن مفعول مستقیم فعل به کار می‌رود. یعنی چیزی یا کسی که مستقیماً تحت تأثیر فعل قرار می‌گیرد.
داتیو: اغلب برای نشان دادن مفعول غیر مستقیم فعل یا مفعول به به کار می‌رود. یعنی چیزی یا کسی که به طور غیر مستقیم در فعل دخیل است.
تفاوت آکوزاتیو و داتیو: برای فهم بهتر این دو حالت، می‌توانیم به مثال زیر توجه کنیم:
Ich gebe ihm (داتیو) ein Buch. (من به او یک کتاب می‌دهم.) در این جمله، "ihm" (به او) نشان می‌دهد که کتاب به کسی داده می‌شود و این شخص به طور غیر مستقیم در فعل دادن دخیل است.
Ich sehe ihn (آکوزاتیو). (من او را می‌بینم.) در این جمله، "ihn" (او را) نشان می‌دهد که شخص مورد نظر به طور مستقیم تحت فعل دیدن قرار می‌گیرد.
اهمیت یادگیری آکوزاتیو و داتیو: تسلط بر حالات آکوزاتیو و داتیو برای ساختن جملات صحیح و روان در زبان آلمانی بسیار مهم است. این دو حالت، تأثیر قابل توجهی بر ساختار جمله و معنای آن دارند.
برای مشاهدۀ مطالب دیگر در سرویس آموزش زبان روی این لینک کلیک کنید.
