(ویدئو) فقط در یک دقیقه، 12 زبان انگلیسی را مثل آب خوردن یاد بگیرید

به گزارش پایگاه خبری سوفیانیوز، زبان انگلیسی دارای 12 زمان اصلی است که برای بیان حالات مختلف زمانی در گفتار و نوشتار استفاده می‌شود. این زمان‌ها به سه دسته کلی تقسیم می‌شوند: حال، گذشته و آینده، که هر کدام به چهار شکل ساده، استمراری، کامل و کامل استمراری تقسیم می‌شوند.

زمان‌های حال:

1. حال ساده (Present Simple): برای بیان حقایق عمومی، عادت‌ها و وقایع روزمره استفاده می‌شود. مثال: "I play football."

2. حال استمراری (Present Continuous): برای بیان فعالیت‌هایی که در زمان حال در حال انجام هستند یا برای آینده برنامه‌ریزی شده‌اند، به کار می‌رود. مثال: "I am playing football."

3. حال کامل (Present Perfect): برای بیان تجربیات، تغییرات یا اعمالی که از گذشته تا حال ادامه دارند، به کار می‌رود. مثال: "I have played football."

4. حال کامل استمراری (Present Perfect Continuous): برای تأکید بر طول مدت یک فعالیت که از گذشته تا زمان حال ادامه داشته است، استفاده می‌شود. مثال: "I have been playing football for two hours."

زمان‌های گذشته:

1. گذشته ساده (Past Simple): برای بیان وقایع و کارهایی که در گذشته انجام شده‌اند و تمام شده‌اند، به کار می‌رود. مثال: "I played football yesterday."

2. گذشته استمراری (Past Continuous): برای توصیف فعالیت‌هایی که در زمان خاصی در گذشته در حال انجام بوده‌اند، استفاده می‌شود. مثال: "I was playing football at 6 p.m. yesterday."

3. گذشته کامل (Past Perfect): برای بیان فعالیت‌هایی که قبل از یک زمان یا رویداد مشخص در گذشته انجام شده‌اند، استفاده می‌شود. مثال: "I had played football before he arrived."

4. گذشته کامل استمراری (Past Perfect Continuous): برای بیان فعالیت‌هایی که قبل از یک زمان مشخص در گذشته به مدت معینی انجام شده‌اند، به کار می‌رود. مثال: "I had been playing football for two hours before he arrived."

زمان‌های آینده:

1. آینده ساده (Future Simple): برای بیان پیش‌بینی‌ها، وعده‌ها یا تصمیمات آنی در آینده استفاده می‌شود. مثال: "I will play football tomorrow."

2. آینده استمراری (Future Continuous): برای بیان فعالیت‌هایی که در زمان مشخصی در آینده در حال انجام خواهند بود، به کار می‌رود. مثال: "I will be playing football at 6 p.m. tomorrow."

3. آینده کامل (Future Perfect): برای بیان فعالیت‌هایی که قبل از زمان معینی در آینده به پایان خواهند رسید، استفاده می‌شود. مثال: "I will have played football by the time you arrive."

4. آینده کامل استمراری (Future Perfect Continuous): برای تأکید بر طول مدت یک فعالیت تا زمان معینی در آینده به کار می‌رود. مثال: "I will have been playing football for two hours by the time you arrive."

این 12 زمان به افراد کمک می‌کنند تا جزئیات دقیق‌تری از زمان و چگونگی وقوع رویدادها را بیان کنند و مهارت‌های زبان انگلیسی خود را بهبود بخشند.