سوفیانیوز
سوفیانیوز: باستان‌شناسان اندونزیایی از کشف هرم 27000 ساله‌ای در جاوای غربی خبر داده‌اند که احتمالاً قدیمی‌ترین هرم جهان است و می‌تواند نظریات موجود درباره پیدایش معماری باستانی را تغییر دهد. اگر این ادعا اثبات شود، جنوب‌شرق آسیا به‌عنوان مهد تمدن‌های پیشرفته پیشاتاریخی شناخته خواهد شد.
به گزارش سرویس علم و فناوری پایگاه خبری سوفیانیوز، در یک کشف خیره‌کننده، باستان‌شناسان اندونزیایی مدعی شده‌اند که به بقایای یک هرم باستانی در این کشور دست یافته‌اند که احتمالاً متعلق به 27000 سال پیش است. این یافته جدید در نزدیکی کوه پانتار واقع در جاوای غربی قرار دارد و به‌عنوان یکی از قدیمی‌ترین سازه‌های تاریخی کشف شده، به تاریخ‌دانان و محققان فرصت تازه‌ای می‌دهد تا به ابعاد ناشناخته‌تری از تمدن‌های ماقبل تاریخ پی ببرند. این هرم با ابعاد و ساختاری که از آن توصیف شده، درک ما از تمدن‌های ابتدایی را به چالش می‌کشد و پرسش‌های جدیدی درباره قدمت معماری‌های پیشرفته در جنوب‌شرق آسیا برمی‌انگیزد.
این کشف می‌تواند تئوری‌های پیشین در مورد آغاز و روند توسعه معماری در تمدن‌های باستانی را زیر سؤال ببرد. پیش‌تر، هرم جوسر در مصر که قدمت آن به حدود 4700 سال پیش بازمی‌گردد، به‌عنوان کهن‌ترین هرم جهان شناخته می‌شد. اما باستان‌شناسان اندونزیایی اکنون با ارائه شواهدی تازه درباره این هرم مدعی‌اند که قدمت آن به دورانی بسیار پیش‌تر بازمی‌گردد. اگر این ادعا به اثبات برسد، جنوب‌شرق آسیا به‌عنوان نقطه‌ای کلیدی در تاریخچه معماری باستانی جهان برجسته خواهد شد و باید بازنگری‌های مهمی در تاریخ تمدن‌های ابتدایی انجام شود.
بسیاری از باستان‌شناسان بین‌المللی مشتاقانه در انتظار بررسی و تأیید این ادعاها هستند. فرآیند بررسی دقیق علمی، تحلیل‌های زمین‌شناختی و تاریخ‌گذاری کربنی می‌تواند تأیید یا رد ادعای مطرح‌شده را مشخص کند. در صورت اثبات، این یافته از منظر تاریخی و فرهنگی انقلابی خواهد بود و نشان خواهد داد که بشر هزاران سال زودتر از آنچه پیش‌تر تصور می‌شد، به دانش ساختارهای پیچیده معماری دست یافته است. همچنین، این کشف می‌تواند نقطه آغازی برای تحقیقات بیشتر در دیگر نواحی جنوب‌شرق آسیا شود تا آثار مشابهی را پیدا کنند.
در نهایت، کشف هرم 27000 ساله در اندونزی نه‌تنها اهمیت محلی و منطقه‌ای دارد، بلکه برای تاریخ‌نگاران و پژوهشگران تمدن‌های باستانی در سطح جهانی نیز اهمیت زیادی دارد. اگر این ادعا تأیید شود، به بازنویسی تاریخ معماری جهان و درک بهتری از تمدن‌های اولیه و توانمندی‌های آنها منجر خواهد شد. این اکتشاف با برجسته‌سازی دستاوردهای باستان‌شناسی در اندونزی، می‌تواند آن کشور را به‌عنوان یکی از مراکز کلیدی پژوهش‌های تاریخی در قرن بیست‌ویکم مطرح سازد.
