کشف جدید ناسا از زندگی فرازمینی در سیارات غیرقابل سکونت

به گزارش گروه علم و فناوری پایگاه خبری سوفیانیوز، این پژوهش با بررسی 17 سیاره فراخورشیدی که احتمالاً زیر پوسته یخی خود اقیانوس‌هایی از آب مایع دارند، به‌دنبال شواهدی از حیات بیگانه است. این یعنی ناسا می‌خواهد جستجو برای حیات فراتر از منظومه شمسی را به مقیاسی جدید گسترش دهد.

طبق این پژوهش، آب این اقیانوس‌ها می‌تواند درنهایت از میان سطح منجمد سیاره خود به‌صورت آبفشان به بیرون فوران کند. دانشمندان برای اولین بار میزان فعالیت آبفشان‌ها را در سیارات فراخورشیدی محاسبه کرده‌اند. دوتا از این سیارات به‌قدری به زمین نزدیک بودند که می‌شد آن‌ها را با تلسکوپ مشاهده کرد.

اروپا، قمر مشتری. اقیانوس‌های داخل قمرهای منجمد با انرژی گرانشی سیارات میزبان خود گرم می‌شوند و می‌توانند دارای شرایط مناسب برای شکل‌گیری حیات باشند.

حیات فراخورشیدی در سیارات منجمد

دانشمندان دهه‌ها درباره وجود حیات بیگانه در میان ستارگان و چگونگی جستجوی علائم آن به حدس و گمان پرداخته‌اند. با این حال تا الان چیزی پیدا نکرده‌ایم و بسیاری می‌گویند حیات بیگانه می‌تواند چنان متفاوت با حیات زمینی باشد که حتی اگر به آن برخورد کنیم نمی‌توانیم تشخیصش دهیم.

اما این مانع دانشمندان نشده تا تمام اطلاعات خود را برای جستجوی حیات بیگانه در جایی از این عالم زیرورو کنند. حالا دانشمندان ناسا می‌گویند سیارات فراخورشیدی منجمد می‌توانند به‌سادگی اقیانوس‌هایی قابل‌سکونت را زیر سطح خود پنهان کنند. این می‌تواند اولین باری باشد که ما به نوعی از حیات بیگانه می‌نگریم.

شانس کشف نوعی از حیات بیگانه که با حیات زمینی قابل‌مقایسه باشد زیاد نیست. اما این نباید دلیلی باشد که وجود آن را رد کنیم. جهان بسیار وسیع است. اما محتمل‌ترین حیات بیگانه‌ای که می‌توانیم پیدا کنیم چیزی در حد و اندازه‌های میکروارگانیسم‌های زمینی خواهد بود. اما این هم یک حیات بیگانه است.

پژوهش ناسا هنوز کامل نشده است. دانشمندان سیارات فراخورشیدی و قمرهای یخی، مانند قمر مشتری، اروپا، را زیرنظر گرفته‌اند. اقیانوس‌های زیر پوسته این قمرها با کشش‌های گرانشی سیاره میزبان گرم می‌شوند. همچنین یافته‌های این مطالعه پیش‌بینی می‌کنند که 17 سیاره منجمد مورد مطالعه می‌توانند گرمایی کافی برای شکل‌گیری حیات زیر پوسته‌های یخی خود دریافت کنند.

اما اثبات حقیقت این نوع کشف‌ها موضوعی تماماً متفاوت است، زیرا این سیارات حتی ذره‌ای به نهایت حدی که انسان‌ها می‌توانند در فضا سفر کنند نزدیک نیستند. شاید در آینده‌ای بسیار دور فضاپیماهای ما بتوانند به فواصلی بسیار دور سفر کنند و آن نواحی فضا را پوشش دهند.