نقد و بررسی فیلم عصر آدالین؛ داستانی دلنشین از جاودانگی، عشق و رازهای پنهان در پس زندگی‌ای که هرگز تغییر نمی‌کند!

به گزارش پایگاه خبری سوفیانیوز، « عصر آدالین » یکی از فیلمهایی است که چنانچه ساختش چند سال دیگر به تعویق می افتاد، می توانست به عدد 10 در تعداد سالهای پیش تولید برسد! اولین بار که در سال 2010 خبر از ساخته شدن فیلم مطرح شد، اعلام گردید که کاترین هیگل برای بازی در نقش آدالین برگزیده شده اما وی پس از مدتی اعلام کرد که تمایلی برای بازی در این فیلم ندارد و سپس نام ناتالی پورتمن برای ایفای نقش به میان آمد که او هم پس از مدتی از حضور در فیلم انصراف داد. بلیک لیولی ، آخرین بازیگری بود که پیشنهاد بازی در این نقش به او داده شد و او هم در نهایت پذیرفت و پنج سال مرحله پیش تولید سرانجام رنگ اکران را به خود دید.

داستان فیلم درباره دختری به نام آدالین ( بلیک لیولی ) که در قرن بیستم زندگی میکند اما به واسطه یک تصادف در سال 1937 تبدیل به دختری فناناپذیر می گردد که هرگز پیر نمی شود. آدالین که سالها با این راز زندگی کرده، هرگز خودش را به مردی وابسته نکرده اما با ورود مرد سخاوتمندی به نام الیس ( میشل هیوزمن ) ، در دل او طوفانی به پا می شود و تصمیم میگیرد تا برای بدست آوردن فرصت تجربه کردن عشق در کنار او بماند و…

« عصر آدالین » داستان رمانتیکش را در فضایی فانتزی روایت کرده اما این فضای فانتزی صرفا به پس زمینه داستان یعنی نامیرا بودن آدالین خلاصه شده است. فیلم با مقدمه ای جزئی ، به سرعت به سراغ سوژه اصلی یعنی رابطه میان آدالین و الیس می رود؛ رابطه ای که قرار است مغزِ داستان باشد.

رابطه میان الیس و آدالین در « عصر آدالین » برای تماشاگرانی که علاقه مند به تماشای روابط رویایی میان یک زن و مرد هستند می تواند تجربه خوشایندی باشد. استفاده از کلمات و جملات رمانتیک که چندتایی از آنها قطعا می تواند پس از فیلم نیز توسط تماشاگران مورد استفاده قرار گیرد، « عصر آدالین » را به یکی از رمانتیک ترین آثاری مبدل کرده که در چند ماه گذشته رنگ اکران را به خود دیده اند.

اما ایرادی که به این رابطه وارد است این موضوع می باشد که فیلم هیچ ایده بکری برای پرورش این دو در کنار یکدیگر نداشته است و صرفا استفاده مکرر از دیالوگ عاشقانه آن هم در حالت کلوز آپ، به تنهایی دلیل مناسبی برای پخته نشان دادن رابطه میان دو انسان نیست. البته فیلم دراواسط ، خرده داستانی را به خط اصلی اضافه می کند که فاقد کیفیت لازم به جهت تاثیرگزاری مثبت بر روند داستان می باشد. این خرده داستان که شامل ملاقات آدالین با پدر و مادرِ الیس در سالگرد ازدواجشان و اتفاق غیر منتظره ای که میان او و پدرِ الیس رخ می دهد می باشد، هرگز به مرحله بلوغ نمی رسد و تنها باعث شده تا فیلم بی آنکه نیازی داشته باشد، به سمت ملودرام سوق پیدا کند و انسجامش از میان برود.

لی تولاند کریگر، کارگردان « عصر آدالین » که پیش از این تجربه ساخت اثر رمانتیک موفقی به نام « کلستی و جسی برای همیشه / Celeste & Jesse Forever » را در کارنامه هنری اش داشته، اینبار نتوانسته در برقراری ثبات یک رابطه رمانتیک استوار بماند. کریگر در « کلستی … » رابطه زن و شوهر جدا شده ای را به تصویر می کشید که پس از جدایی سعی می کردند بهترین دوست برای یکدیگر باشند. پختگی شخصیت ها در این فیلم به مراتب بهتر از وضعیت آدالین و الیس در « عصر آدالین » می باشد چراکه رابطه کلستی و جسی دچار از هم گسیختگی نمی شد و روندی ثابت را تا پایان داستان در پیش می گرفت؛ اتفاقی که در « عصر آدالین » رخ نمی دهد و داستان پدر و مادرِ الیس مانع بزرگ و ناخوشایندی برای رسیدن به این هدف بوده است.

بلیک لیولی که بیشتر او را با سریال « دختر شایعه ساز / Gossip Girl » به خاطر می آورند، در نقش آدالینِ نامیرا بازی نسبتا خوبی از خود به نمایش گذاشته است. فکر می کنم این مهمترین نقش آفرینی لیولی تا به امروز بوده باشد و بازی قابل قبول او می تواند مهر تاییدی بر اعتماد فیلمسازان برای سپردن نقش های مهمتر به وی باشد. میشل هیوزمن،بازیگر سریال محبوب « بازی تاج و تخت / Game of Thrones » نیز به عنوان یک عاشق پیشه قابل قبول است و شیمی نسبتا مناسبی میان او و لیولی برقرار بوده است. هریسون فورد در نقش ویلیام، درخشش چندانی ندارد برای اینکه فیلم خیلی بر روی شخصیت وی تمرکز نکرده و در حد یک تلنگر بر روند اصلی داستان به شخصیت ویلیام پرداخته است.

« عصر آدالین » اثری در ستایش عشق و ارزش آن است. فیلم قصد گفتن این جمله را به مخاطبش دارد : « عشق می تواند ارزش هرچیزی را داشته باشد.» تماشاگرانی که عاشق تماشای یک اثر عاشقانه هستند، می توانند از تماشای « عصر آدالین » که مملوء از لحظات دو نفره عاشقانه است لذت کافی را ببرند. اما چنانچه شما فارغ از محتوای عاشقانه داستان، برای مشاهده فیلم نیازمند پرداخت مناسب داستان ، منطق روایی و در مجموع فیلمنامه ای محکم هستید، « عصر آدالین » نمی تواند اثر مطبوع شما باشد. برای لذت بردن از این فیلم نیاز دارید که به مدت دو ساعت، ذهنتان را کنترل نکرده و اجازه دهید تا برای مدت کوتاهی با شنیدن انواع و اقسام جملات عاشقانه، حس خوشایندی به شما منتقل شود.