واکنش منتقدان به شروع ضعیف فیلم سینمایی «پادشاهی سیارۀ میمون‌ها»/ چرا سری جدید Kingdom of the Planet of the Apes همان جذابیت قسمت‌های گذشته را نداشت؟

به گزارش پایگاه خبری سوفیانیوز، ساخت قسمت جدید این مجموعه بدون سزار و با داستان و شخصیت‌های جدید و بدون ستارگان و سازندگان سه قسمت اول بدون شک ریسک بالایی دارد و وس بال که قبلا سه‌گانه فیلم Maze Runner را کارگردانی کرده، این ریسک را پذیرفته است.

اتفاقات فیلم پادشاهی سیاره میمون‌ها قرار است تقریبا 300 سال پس از حوادث فیلم War for the Planet of the Apes جریان داشته باشد و از این فیلم به‌عنوان شروع یک حماسه جدید در دنیای سیاره میمون‌ها یاد شده است. پروکسیموس سزار در فیلم Kingdom of the Planet of the Apes میمون‌های دیگر را وادار می‌کند تا فناوری انسانی را پیدا کنند؛ درحالی‌که نوآ تنها نظاره‌گر به اسارت گرفته شدن قبیله‌اش است و سفری را برای یافتن آزادی آغاز می‌کند. یک زن جوان کلید جستجوی اولی است، اگرچه او برنامه‌های خودش را دارد.

فیلم پادشاهی سیاره میمون‌ها از همان ابتدا تصمیم صحیحی می‌گیرد و اتفاقات فیلم را زمانی آغاز می‌کند که سال‌ها از سزار گذشته است و حالا دست بازتری برای شروع یک داستان جدید دارد. فیلم درست زمانی آغاز می‌شود که میمون‌ها اکنون قبلیه‌های جدیدی را ساخته‌اند و گروهی به‌عنوان پیروان سزار شناخته می‌شوند که البته حرف‌های او را تحریف کرده‌اند و تعداد کمی پیروان واقعی او باقی‌مانده است. در مقابل گروهی هم از وجود سزار خبر ندارند و درواقع حکم گروه‌هایی را دارند که تقریبا از دنیای خارج بی‌خبر هستند.

فیلم با اینکه شروع آرام و نسبتا کندی دارد، امما از همان ابتدا به‌خوبی دنیاسازی لازم را انجام می‌دهد و باعث می‌شود با شخصیت نوآ بیشتر آشنا شویم. او شخصیتی است که قرار است در طول داستان از یک شخصیت از همه‌جا بی‌خبر به پروتوگانیست جدید مجموعه تبدیل شود. نکته قابل‌توجه این است که هرچقدر میمون‌ها بیشتر در زمین رشد می‌کنند، بیشتر مسیر انسان‌ها در طول تاریخ را دنبال می‌کنند. به‌طور مثال شاهد برده‌داری بین میمون‌ها هستیم یا اینکه در طول داستان متوجه تحریف صحبت‌های سزار در طول سال‌ها می‌شویم.

پس فیلم صرفا با علم اینکه سزار سال‌ها پیش باعث تبدیل میمون‌ها به موجوداتی باهوش شدند، قرار نیست بخش مثبتی از آن‌ها را نمایش دهد و نشان می‌دهد که حتی جنگ امروز آن‌ها می‌تواند جنگ بین خود میمون‌ها باشد. بخش اول فیلم بیشتر روی شکل گرفتن داستان تمرکز دارد و داستان از جایی آغاز می‌شود که قبیله نوآ توسط نیروهای پروکسیموس سزار به اسارت گرفته می‌شوند. اکنون زمان شکل گرفتن شخصیت نوآ آغاز شده است و او در این راه باید یک انسان را همراهی کند.

درواقع در این ماجراجویی نوآ باید با می که یک انسان مرموز است و یک میمون دیگر به‌نام راکا همراه شود. راکا درواقع شخصیتی است که باعث می‌شود فیلم روند بهتری پیدا کند و او شخصی است که خاطرات اصلی و واقعی سزار را بازگو می‌کند و باعث آشنایی نوآ با اولین میمون باهوش می‌شود. این بخش فیلم تمی عقیدتی دارد و نشان می‌دهد که چقدر در طول سال‌ها یک داستان تحریف می‌شود و حالا گروه‌های مختلف داستان خود را دارند و داستان واقعی دیگر به شکلی که انتظارش را داریم، بازگو نمی‌شود.

فیلم Kingdom of the Planet of the Apes در پرداختن به چنین موضوعاتی که در دنیای امروزی هم به‌خوبی قابل مشاهده است، بسیار خوب عمل می‌کند و شخصیت نوآ در این داستان مثل شخصی است که باید جایگاه خود را در این دنیا پیدا کند. بدین ترتیب فیلم در عمل هم روندی متفاوت نسبت به‌ سه‌گانه قبلی را دنبال می‌کند و این خبر خوبی است. درواقع نگرانی اول این بوده است که فیلم صرفا در ظاهر متفاوت باشد و در عمل همان داستان‌های تکراری را مشاهده کنیم.

صد البته فیلم می‌توانست بیشتر عقیده و دیدگاه سزار را به چالش بکشد و بخش دوم فیلم چندان ریسک زیادی نمی‌کند، اما بخشی که در ادامه البته بیشتر به چشم می‌آید این است که فیلم آنطور که باید و شاید به شخصیت پروکسیموس سزار نمی‌پردازد. فیلم به‌خوبی شخصیت سزار و سپس می را معرفی می‌کند و همچنین پرداخت خوبی هم از راکا دارد. در بخش زیادی از فیلم صرفا تعاریفی از این شخصیت می‌شنویم و حضور این شخصیت هم درنهایت قرار نیست خیلی زیاد باشد.

پروکسیموس سزار درواقع همان آنتاگونیستی که مجموعه به آن نیاز دارد، اما متاسفانه زمان کافی برای درخشیدن کامل و تبدیل شدن به یک شخصیت فراموش شدنی را ندارد. این موضوع تا حد زیادی می‌تواند بیننده را اذیت کند که چرا این شخصیت زمان بیشتری را به خود اختصاص نداده است؛ به‌خصوص اینکه شخصیت او واقعا جذاب است و در بخش سوم نقطه قوت و برتری فیلم محسوب می‌وشد. اما شخصیت می درکنار شخصیت منفی فیلم شخصیتی است که باعث می‌شود نوآ با چالش‌های اخلاقی زیادی مواجه شود.

اتفاقات فیلم پادشاهی سیاره میمون‌ها، تقریبا 300 سال پس از حوادث فیلم War for the Planet of the Apes جریان دارد و از این فیلم به‌عنوان شروع یک حماسه جدید در دنیای سیاره میمون‌ها یاد می‌شود. به‌تازگی اولین نمایش فیلم Kingdom of the Planet of the Apes انجام شد و منتقدان هم نظرات اولیه خود را منتشر کردند که در ادامه به برخی از آن‌ها می‌پردازیم:

گریفین شیلر از Film Speak به تمجید از کارگردانی وس بل پرداخته است و از فیلم Star Wars Episode IV: A New Hope به‌عنوان مقایسه‌ای در خوب بودن دنباله سیاره میمون‌ها استفاده کرد: «میمون‌ها در ساخته‌ی شگفت انگیز وس بل، هیچوقت تا به این اندازه قوی نبوده‌اند! پیچیدگی‌های میراث سزار عظیم است اما فراتر از آن، این ادیسه‌ی دوران بلوغ از "حقیقت و دروغ"، "دانش و قدرت" پیچیده شده است. یک جشن بصری به تمام معنا! و "یک امید جدید" (اشاره به فیلم A New Hope) برای مجموعه سیاره میمون‌ها.»

پری نمیروف از رسانه Collider، مجموعه چهار فیلمی سیاره میمون‌ها را به‌عنوان یکی از بهترین ریبوت‌های موجود در سینما رتبه‌بندی کرد و به وس بل بابت تسلط بسیار بالایش در جلوه‌های ویژه اعتبار بخشید چراکه باعث شده فیلم شگفت‌انگیز جلوه کند: «از سه فیلم Rise ،Dawn ،War و اکنون Kingdom of the Planet of the Apes، این مجموعه یکی از بهترین ریبوت‌ها در فرانچایزهای موجود است. همان‌طور که انتظار می‌رفت کسی بهتر از وس بل برای این قسمت وجود نداشت. البته که جادوگران WETA [شرکت سازنده جلوه‌های ویژه] نقش بزرگی در این قسمت داشته‌اند اما باز هم شکی نیست مهارت شخصی وس بل در خلق جلوه‌های ویژه، نقش بسیاری در باورنکردنی به‌نظر رسیدن این فیلم داشته است.»

ژرمن لوسیه، منتقد رسانه Gizmondo ارزش زیادی برای انجام غرورآمیز حماسه میمون‌ها قائل است و همچنین انتقادات جزئی هم از فیلم مطرح کرد: «پادشاهی سیاره میمون‌ها به‌خوبی از پس انجام حماسه میمون‌ها برآمده است و شامل یک ماجراجویی گسترده با اجراها و جلوه‌های فوق‌العاده می‌شود. این فیلم حرف‌های زیادی برای گفتن دارد که از نظر موضوعی آن را مبهم می‌کند و من همچنین پایان‌بندی‌اش را دوست نداشتم، اما این‌ها برای یک فیلم جذاب و لذت‌بخش، مشکلات جزئی هستند.»

کیتلین تایرل از ScreenRant، وس بل را از بابت ساخت فیلم جدید سیاره میمون‌ها، کارگردانی عالی خوانده که در این فیلم شخصیت‌ها، جلوه‌ها و خطوط درخشان [داستانی] را برجسته کرده است که آن را با سه فیلم پیشین‌اش پیوند می‌دهد: «وس بل کارگردانی عالی برای جان بخشیدن به پادشاهی سیاره میمون‌ها است! داستانی متقاعدکننده با شخصیت‌های پیچیده، جلوه‌های بصری خیره‌کننده و خطوط درخشانی که آن را با فیلم‌های قبلی مرتبط می‌کند. [کاراکترهای] نوا، می و پراکسیموس سزار فوق‌العاده بودند!»

در یک نظر و واکنش طولانی، مت نگلیا از تجربه محشر تماشای Kingdom of the Planet of the Apes صحبت کرده و اعتبار ویژه‌ای به بازیگران این قسمت داده است. او این فیلم را دارای بهترین جلوه‌های ویژه از زمان اکران Avatar: The Way of Water می‌داند: «عجب روز معرکه‌ای بود! فیلم پادشاهی سیاره میمون‌ها یک شروع قدرتمند دیگر در این مجموعه است. از دیدن این فیلم بسیار لذت بردم، حتی در مقایسه با سه‌گانه عالی این مجموعه باز هم من را به هیجان واداشت.

وس بل عاقلانه‌ وقت خود را صرف ساختن وضعیت و شرایط این سیاره می‌کند که نسل‌ها بعد از آخرین فیلم اتفاق افتاده و در طول فیلم بررسی می‌کند که چگونه افسانه مسیح‌وار سزار، همزمان در دو جهت خیر و شر گسترش پیدا کرده است. همچنین ما را طوری با شخصیت‌های جدید آشنا می‌کند که واقعا به آن‌ها اهمیت بدهیم. اوون تیگ، کوین دورند و پیتر میکون همگی اجراهای به‌یادماندنی ارائه می‌دهند. یک شاهکار بصری فوق‌العاده با بهترین جلوه‌های ویژه بصری که در یک فیلم از زمان اکران آواتار: راه آب، دیده شده است و این در حالی صورت می‌گیرد که هرگز از هسته‌ی احساسی خود نزول نمی‌کند.»