(ویدیو) صدایی که زمان را متوقف کرد؛ اجرای احساسی تصنیف «کاروان» با صدای جاودان استاد بنان

به گزارش سرویس چندرسانه‌ای پایگاه خبری سوفیانیوز، غلامحسین بنان، استاد آواز ایران، یکی از ماندگارترین صداهای موسیقی سنتی و کلاسیک ایرانی است که با آثار جاودانه‌اش همچون «بهار دلنشین»، «الهه ناز» و «ای ایران» در حافظه جمعی مردم ایران جا گرفته است.

زندگی و پیشینه

غلامحسین بنان در 10 اردیبهشت 1290 در تهران و در خانواده‌ای اهل هنر چشم به جهان گشود. از کودکی در فضایی سرشار از موسیقی رشد کرد؛ مادرش پیانو می‌نواخت، خاله‌اش نی می‌زد و خواهرانش تار می‌آموختند. همین محیط هنری باعث شد گوش او از همان آغاز با نغمه‌های ساز و آواز آشنا شود.

مسیر هنری

بنان از سال 1306 تا 1347 در عرصه موسیقی فعالیت داشت. او نخستین خواننده ایرانی بود که با خط بین‌المللی موسیقی (نُت) آشنایی داشت و همین ویژگی، او را از بسیاری از هم‌عصرانش متمایز می‌کرد. در سال‌های آغازین فعالیت، با راهنمایی روح‌الله خالقی به ارکستر انجمن موسیقی ایران پیوست و سپس با دعوت داوود پیرنیا در برنامه‌ی گل‌های رنگارنگ رادیو تهران حضور یافت.

ویژگی‌های هنری

صدای بنان از نوع باریتون بود؛ گرم، نافذ و پرطنین. او با تکنیک بی‌نظیر خود توانست دستگاه‌های مختلف موسیقی ایرانی همچون ماهور، همایون، بیات اصفهان و شور را با مهارت اجرا کند. بنان نه تنها خواننده‌ای محبوب بود، بلکه به عنوان استاد آواز هنرستان موسیقی تهران و عضو شورای موسیقی رادیو نقش مهمی در آموزش و هدایت نسل‌های بعدی ایفا کرد.

میراث و جایگاه

در طول فعالیت هنری خود، حدود 350 قطعه اجرا کرد که بسیاری از آن‌ها به آثار کلاسیک موسیقی ایران بدل شدند. ترانه‌هایی چون «بهار دلنشین» و «ای ایران» نه تنها در زمان خود، بلکه تا امروز نماد عشق به وطن و زیبایی موسیقی ایرانی‌اند. غلامحسین بنان در 8 اسفند 1364 در تهران درگذشت، اما صدای او همچنان زنده و الهام‌بخش است.

✨ استاد بنان را می‌توان صدای اصیل ایران دانست؛ هنرمندی که با هنر و شخصیت خود، پلی میان سنت و نوگرایی در موسیقی ایرانی ساخت و نامش برای همیشه در تاریخ هنر ایران ماندگار شد.