وقتی شاه هم تجدید می‌شود؛ نگاهی به کارنامۀ پرحاشیۀ احمدشاه قاجار + تصویر

به گزارش سرویس چندرسانه‌ای پایگاه خبری سوفیانیوز، احمدشاه قاجار آخرین پادشاه سلسله قاجار بود که در نوجوانی به سلطنت رسید و دوران حکومتش با بحران‌های سیاسی، اجتماعی و بین‌المللی همراه شد. او نماد پایان یک دوره تاریخی و آغاز سلطنت پهلوی در ایران به شمار می‌رود.

احمدشاه قاجار در سال 1275 خورشیدی در تبریز به دنیا آمد. او فرزند محمدعلی‌شاه و ملکه جهان بود و پس از خلع پدرش در جریان فتح تهران توسط مشروطه‌خواهان، در سن 13 سالگی به سلطنت رسید. به دلیل صغر سن، ابتدا عضدالملک و سپس ابوالقاسم ناصرالملک به عنوان نایب‌السلطنه اداره کشور را بر عهده گرفتند تا احمدشاه در تیر 1293 به سن قانونی رسید و تاج‌گذاری کرد.

دوران سلطنت احمدشاه با حوادث مهمی چون جنگ جهانی اول، قیام‌های مردمی، نفوذ قدرت‌های خارجی و بحران‌های داخلی همراه بود. ایران در این سال‌ها عملاً به اشغال روسیه، انگلیس و عثمانی درآمد و قرارداد 1919 میان ایران و بریتانیا استقلال کشور را به شدت تهدید کرد. احمدشاه در برابر فشارهای خارجی و دخالت‌های سیاسی، موضعی ضعیف داشت و بیشتر به سفرهای طولانی به اروپا می‌پرداخت که این امر باعث شد نفوذ و اقتدار او در داخل کشور کاهش یابد.

در نهایت، کودتای 1299 رضاخان و سیدضیاءالدین طباطبایی نقطه عطفی در تاریخ سلطنت احمدشاه بود. پس از این کودتا، رضاخان به تدریج قدرت را در دست گرفت و زمینه انقراض سلسله قاجار را فراهم کرد. در آبان 1304 مجلس شورای ملی رسماً سلطنت قاجار را پایان داد و احمدشاه که در آن زمان در اروپا به سر می‌برد، از پادشاهی خلع شد. او در سال 1308 خورشیدی در فرانسه درگذشت و در کربلا به خاک سپرده شد.