(ویدئو) میراث جاودان ایران باستان؛ شگفت‌انگیزترین سنگ‌نگاره‌های پادشاهان هخامنشی و ساسانی که تاریخ را در دل سنگ زنده کرده‌اند
سوفیانیوز: ویدئوی سنگ‌نگاره‌های پادشاهان ایرانی، آثار برجسته تاریخی از دوره‌های هخامنشی، اشکانی و ساسانی را معرفی می‌کند. این آثار، روایتگر قدرت، پیروزی‌ها و آیین‌های پادشاهان هستند. از بیستون تا نقش رستم، هر اثر نمایانگر هنر حجاری و تبادلات فرهنگی ایران با تمدن‌های هم‌عصر است.
به گزارش سرویس تاریخ پایگاه خبری سوفیانیوز، سنگ‌نگاره‌های پادشاهان ایرانی یکی از مهم‌ترین منابع برای شناخت تاریخ، هنر، و فرهنگ ایران باستان هستند. این آثار هنری، که اغلب روی صخره‌ها، کوه‌ها، یا دیواره‌های بناهای تاریخی حکاکی شده‌اند، به عنوان اسناد تصویری ماندگاری از قدرت، عظمت، و ایدئولوژی پادشاهان عمل می‌کنند. مشهورترین سنگ‌نگاره‌های ایران مربوط به دوره‌های هخامنشی، اشکانی، و ساسانی است و هرکدام بازتاب‌دهنده سبک‌ها و باورهای خاص دوران خود هستند. این سنگ‌نگاره‌ها نه‌تنها اطلاعاتی درباره رویدادهای تاریخی، بلکه از جنبه‌های هنری و نمادگرایی نیز بسیار ارزشمندند.
سنگ‌نگاره بیستون، متعلق به داریوش بزرگ از سلسله هخامنشی، یکی از برجسته‌ترین نمونه‌ها است. این نقش‌برجسته در کوه بیستون و در ارتفاع زیادی حک شده و داستان پیروزی داریوش بر دشمنانش را روایت می‌کند. متن‌های کتیبه به سه زبان فارسی باستان، ایلامی، و اکدی نوشته شده‌اند و به نوعی می‌توان آن را اولین "بیانیه جهانی" دانست. این اثر اهمیت فراوانی در شناخت تاریخ هخامنشیان و زبان‌شناسی باستان دارد.
در دوره ساسانیان، سنگ‌نگاره‌های باشکوهی در نقش رستم، نقش رجب، و طاق بستان خلق شدند. این آثار عمدتاً صحنه‌های تاج‌گذاری، شکار شاهانه، و پیروزی‌های نظامی را به تصویر می‌کشند. برای نمونه، سنگ‌نگاره معروف شاپور اول در نقش رستم، پیروزی او بر امپراتوران روم، از جمله والریانوس را نشان می‌دهد. این آثار نشان‌دهنده قدرت سیاسی و نظامی پادشاهان ساسانی و ارتباط نزدیک آنان با آئین زرتشت هستند.
از نظر هنری، سنگ‌نگاره‌های ایرانی نه‌تنها مهارت فوق‌العاده حجاری و طراحی را به نمایش می‌گذارند، بلکه به‌عنوان پل ارتباطی میان فرهنگ‌های مختلف عمل می‌کنند. تأثیرات یونانی، رومی، و هندی در برخی از این آثار دیده می‌شود که نشان‌دهنده تبادلات فرهنگی گسترده ایران با دیگر تمدن‌های هم‌عصرش است. این سنگ‌نگاره‌ها علاوه بر ارزش تاریخی، از منظر فرهنگی و هنری نیز گنجینه‌ای بی‌همتا محسوب می‌شوند و تا امروز الهام‌بخش پژوهشگران و هنرمندان بوده‌اند.
