(ویدئو) رابطه عرفانی مولانا و شمس تبریزی با سخنان گهربار دکتر الهی قمشه‌ای/ چراغ نا‌ افروخته را بوسید و رفت

به گزارش پایگاه خبری سوفیانیوز، جلال الدین محمد بلخی معروف به مولانا، از مشهورترین شاعران ایران زمین است که در دوران حیات به القابی مانند «جلال الدین»، «خداوندگار» و «مولانا خداوندگار» نیز نامیده می شده است. مولوی در طول زندگی شصت وهشت ساله خود با بزرگانی همچون محقق ترمذی، شیخ عطار، کمال الدین عدیم و محی الدین عربی آشنا شد و از آنان بسیار آموخت اما هیچکس مانند شمس تبریزی در زندگی مولانا تأثیرگذار نبوده است.

حضرت شمس مرشد روحانی مولانا بود که تمام معارف خود را به قلب مولانا منتقل کرد و او را به مولانای بزرگ تبدیل کرد. عطش همیشگی مولانا به معرفت و حقیقت و عرفان شمس است که این دو شاعر بزرگ را به هم نزدیک کرده است. در فارسی به آنها عاشق می‌گوییم که در لغت به معنای عاشقان است. نباید با عشق رمانتیک اشتباه شود، زیرا «عشق» آنها صرفاً معنوی و افلاطونی بود.مولانا در بسیاری از اشعار خود از عشق صحبت می‌کند و معادلاتی از عشق با امر الهی نیز وجود دارد. آثار او به بحث درباره مفهوم خدا و تعریف عشق کمک می‌کند. ساکت باش تا خداوندی که به تو زبان داده سخن بگوید، زیرا همانطور که در و قفلی ساخت، کلیدی نیز ساخته است.