(تصویر) از تب تا تهوع؛ اینفوگرافی جامع درباره علائم هشداردهنده تب دونگی!

تب دونگی، یا تب دنگی، یک بیماری ویروسی شایع است که توسط ویروس دنگی ایجاد می‌شود و از طریق نیش پشه‌های آلوده، به ویژه پشه‌های آئدس، به انسان منتقل می‌شود. این بیماری معمولاً در مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری شیوع دارد و به‌ویژه در جنوب شرق آسیا، آفریقا، آمریکای لاتین، و کارائیب شایع است. پس از نیش پشه آلوده، علائم بیماری معمولاً بین 4 تا 10 روز بعد ظاهر می‌شوند و شامل تب بالا، سردرد شدید، دردهای عضلانی و مفصلی، راش‌های پوستی، و خستگی شدید است. در موارد شدیدتر، تب دنگی می‌تواند به وضعیت‌های خطرناکی مانند سندرم شوک دنگی یا تب دنگی خونریزی‌دهنده منجر شود که این وضعیت‌ها نیازمند مراقبت‌های پزشکی فوری هستند و می‌توانند تهدید کننده حیات باشند.

پیشگیری از تب دنگی شامل مجموعه‌ای از اقدامات است که می‌تواند انتقال بیماری را کاهش دهد. این اقدامات شامل استفاده از مواد دافع حشرات، پوشیدن لباس‌های بلند برای پوشش بدن، نصب پشه‌بند بر روی پنجره‌ها و درها، و حذف منابع آب راکد که محل تخم‌گذاری پشه‌ها هستند، می‌باشند. اگرچه هیچ درمان خاصی برای تب دنگی وجود ندارد، درمان‌های حمایتی مانند مصرف مایعات فراوان، استراحت، و استفاده از داروهای کاهش‌دهنده تب (مانند استامینوفن) می‌توانند به تسکین علائم کمک کنند. از مصرف داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن باید اجتناب شود زیرا این داروها ممکن است خطر خونریزی را افزایش دهند. توجه به این نکات و اتخاذ تدابیر پیشگیرانه می‌تواند نقش مهمی در کنترل و کاهش گسترش این بیماری داشته باشد.