سوفیانیوز
سوفیانیوز: در سال 1960، دیوید لاتیمر یک باغ کوچک در داخل یک بطری شیشه‌ای بزرگ کاشت و آن را مهر و موم کرد. او 12 سال بعد در سال 1972 بطری را باز کرد تا مقداری آب اضافه کند و سپس آن را برای همیشه مهر و موم کرد. تصویری که مشاهده می‌کنید یک تراریوم 60 ساله است.
به گزارش پایگاه خبری سوفیانیوز، تراریوم (terrarium) را می‌توان اینگونه توضیح داد که یک محفظه از جنس شیشه و یا پلاستیک می‌باشد و هدفش را می‌توان پرورش گیاهانی که کوچک و با یکدیگر دارای سازگاری می‌باشند، دانست.
در واقع به این صورت است که بخار آب تولید شده توسط گیاه و خاک درون تراریوم به دیواره‌های تراریوم می‌چسبد و سپس قطره قطره بر روی خاک و گیاه به مرور ریزش کرده و این چرخه مداوم تکرار می‌شود. به همین دلیل گیاه و خاک خیلی خودکفا و مستقل خود را از نیاز داشتن به آبی خارج از تراریوم مبرا می‌کنند.
دیواره‌های تراریوم باید حتما شفاف باشند و دلیل این نکته این است که گیاه برای فتوسنتز کردن به نور خورشید نیازمند است و نور خورشید نیز برای عبور یافتن به فضایی شفاف، به همین دلیل برای عبور نور خورشید و تابش آن به گیاه داخل تراریوم و در نتیجه ایجاد سبزینگی و عملیات فتوسنتز، دیواره‌های تراریوم را باید شفاف در نظر گرفت. همچنین به این وسیله گیاه دی اکسیدهای کربن موجود را به اکسیژن تبدیل کرده و باعث نفس کشیدن در آن می‌شود.
تراریوم‌ها در قرن نوزده به صورتی نسبتاً تصادفی کشف شد. فردی به نام دکتر باگشاو وارد در قرن نوزدهم در حالی که به سفر در سرتاسر دنیا می‌پرداخته است با گیاهان استوایی آشنا می‌شود. او به پرورش و نگهداری از گیاهان علاقه داشت اما با وجود آب و هوای لندن نمی توانست از هر گیاهی نگهداری کند.
در پی این ماجرا و همچنین علاقه‌مندی به موجوداتی مانند کرم ابریشم و ساز و کار آن‌ها به طور اتفاقی متوجه شد که دانۀ گیاهان در حباب‌های شیشه‌ای در خاک سبز شده و رشد می‌کنند. به همین علت وی توانست گیاهان زیادی را در همین محفظه‌ها یا حباب‌های شیشه‌ای به سرتاسر دنیا بفرستد و آن‌ها را در جاهایی جز جایی که خانۀ گیاه می‌باشد نیز پرورش دهد.
