سوفیانیوز
سوفیانیوز: پوشاک زنان دوره قاجار در سه مرحله متحول شد؛ از لباسهای بومی با چارقد و چاپکین تا تأثیر شگرف سفر فرنگ ناصرالدینشاه و پوششهای نوین فرنگی. پایان قاجار شاهد اوج تغییرات با لباسهای مدرن و حضور زنان بدون حجاب همچون قرهالعین بود.
به گزارش سرویس تاریخ پایگاه خبری سوفیانیوز، پوشاک زنان دوره قاجار بر اساس سه دوره تاریخی، بازتابی از تغییرات اجتماعی و تأثیرات فرهنگی است. در دوره نخست، لباس زنان شامل پیراهن کوتاه و شلوار گشاد بود که با نیمتنهای به نام ارخالق و کت بلندی به نام چاپکین کامل میشد. چارقد نیز پوشش مرسوم سر بود. این سبک به حفظ سنتهای ایرانی نزدیک بود.
دوره دوم با تأثیر مسافرت ناصرالدینشاه به اروپا دگرگون شد. شاه با الهام از لباس بالرینهای اروپایی، زنان حرم را به پوشیدن شلوارهای چسبان و دامنهای کوتاه ترغیب کرد. این تغییرات به تدریج به طبقات خواص نیز نفوذ کرد و سلیقههای جدیدی را وارد جامعه نمود.
در دوره سوم، پوشاک فرنگی مانند کت و دامن در میان زنان مرفه و وابسته به دربار گسترش یافت. روشنفکرانی چون قرهالعین نیز با کنار گذاشتن حجاب، نوگرایی را در پوشش به نمایش گذاشتند. این دوران آغازگر پذیرش پوشاک غربی در ایران بود.
این تحولات پوشاک زنان قاجار، بازتابی از تعامل فرهنگ سنتی و تأثیرات مدرنیته است که آثاری از آن را میتوان در خانهموزه مقدم مشاهده کرد.
.برای مطالعۀ مطالب بیشتر در حوزۀ تاریخ بر روی این لینک کلیک فرمایید.