سوفیانیوز
سوفیانیوز: سهراب، پهلوان جوان شاهنامه، در نبردی نابرابر با پدرش رستم کشته میشود. این تراژدی دلخراش، نتیجه بیخبری این دو از نسبت خویشانی است. فردوسی با خلق شخصیت سهراب، به بررسی مفاهیمی چون هویت، تقدیر و عواقب جنگ پرداخته است. داستان سهراب، نمادی از بسیاری از تراژدیهای انسانی است که در اثر بیخبری و سوءتفاهم رخ میدهند.
به گزارش سرویس هنر پایگاه خبری سوفیانیوز، سهراب، یکی از تراژیکترین شخصیتهای شاهنامه فردوسی، پهلوانی جوان و دلیر است که حاصل عشق پنهانی رستم و تهمینه میباشد. او که از هویت پدرش بیخبر است، با انگیزه انتقامجویی از ایرانیان و به دست آوردن نام و آوازه، به سپاه تورانیان میپیوندد. سهراب در نبردی سخت و بیامان با رستم روبهرو میشود و در نهایت، بدون اینکه یکدیگر را بشناسند، در خون یکدیگر میغلتند.
تراژدی داستان سهراب و رستم، در بیخبری این دو از نسبت خویشانی است. این بیخبری، منجر به کشتار پدری توسط فرزند و بر باد رفتن آرزوهای هر دو میشود. فردوسی با مهارت تمام، این تراژدی را به تصویر کشیده و بر عمق رنج و اندوه ناشی از این اتفاق تأکید کرده است.
شخصیت سهراب، ترکیبی از جوانی، شور و هیجان، و در عین حال، شجاعت و نبردجویی است. او به دنبال اثبات خود و یافتن جایگاهی در تاریخ است. اما سرنوشت، او را به سمت مقصدی تلخ سوق میدهد.
داستان سهراب، نمادی از بسیاری از تراژدیهای انسانی است که در اثر بیخبری، سوءتفاهم و تقدیر رقم میخورد. این داستان، همچنان پس از گذشت قرنها، خوانندگان را به تأمل و اندیشه وامیدارد.
برای مطالعۀ مطالب بیشتر در حوزۀ هنر بر روی این لینک کلیک فرمایید.