سوفیانیوز
سوفیانیوز: اغلب مردم، انگلیس را با بریتانیا یکسان می‌دانند؛ اما واقعیت به‌شکل دیگری است. نکته جالب‌تر اینکه بریتانیای کبیر با پادشاهی متحد بریتانیای کبیر یکسان نیست. این ویدیو را ببینید تا با تفاوت این سه مورد آشنا شوید.
به گزارش پایگاه خبری سوفیانیوز، بریتانیا یک واحد سیاسی پیچیده متشکل از کشورها و جزایر مختلف است که طی سده‌ها قبض و بسط، تجزیه و ضمیمه‌‌سازی‌های متعددی را از سر گذراند تا به اتحادیه امروزی رسید. بریتانیا اولین کشور صنعتی است و در سده‌های 19 و 20 میلادی، یکی از قدرت‌های برتر جهان بود. بریتانیا کشوری جزیره‌ای است که در شمال غرب اروپای قاره‌ای قرار دارد. بریتانیا کاملا توسط دریا احاطه شده است. پایتخت اداری بریتانیا، لندن نام دارد که جزو مراکز پیشروی تجاری، مالی و فرهنگی در جهان به شمار می‌رود.
از سال 1922 میلادی، بریتانیا شامل کشورهای انگلستان، ولز و اسکاتلند می‌شود. گاه از اصطلاح «کشورهایی درون یک کشور» برای توصیف بریتانیا استفاده می‌شود. در برخی گزارش‌های آماری، برای اشاره به اسکاتلند و ولز عنوان «منطقه» (region) نیز به کار رفته است.
انگلیس بیشترین مساحت و جمعیت را در میان کشورهای بریتانیایی دارد. مسئولیت اداره پارلمان بریتانیا در لندن نیز با انگلیس است. انگلیس با کشور ولز در غرب و با اسکاتلند در شمال مرز زمینی دارد. کشور ایرلند نیز از طریق دریای ایرلند با انگلیس، دارای مرز آبی است. انگلیس نقش محوری در کشورهای بریتانیا دارد و در واقع بریتانیا و پادشاهی متحد از پیوستن دیگر کشورها به پادشاهی انگلیس به وجود آمد.
ولز در جنوب غرب بریتانیای کبیر واقع است. جزیره «انگلسی» (Anglesey) در شمال غرب ولز نیز جزو این کشور محسوب می‌شود. طی مصوبه اتحاد سال‌های 1535 و 1542 میلادی، ولز به‌طور رسمی به انگلستان پیوست. از همان قرن شانزدهم، ولز با عناوین «کشور»، «قلمرو» و «ملک» توصیف می‌شد. طی عهدنامه‌های دیگری که بین سال‌های 1746 تا 1967 نیز بسته شد، به این دو قلمرو ترکیب‌شده «انگلستان» می‌گفتند.
اسکاتلند در بخش شمالی بریتانیای کبیر قرار دارد. مجمع‌الجزایر «اورکنی» (Orkney) و «شتلند» (Shetland) در ساحل شمالی و جزایر «هبرید» (Hebrides) در ساحل شمال غربی نیز جزو اسکاتلند محسوب می‌شوند.
از سال 1603 میلادی، اسکاتلند از لندن فرمان می‌گرفت. اسکاتلند در سال 1707 رسما به انگلستان و ولز پیوست و بدین‌ترتیب «پادشاهی متحد بریتانیای کبیر» (United Kingdom of Great Britain) شکل گرفت. صفت «بریتانیایی» (British) از این زمان برای اشاره به تمام مردم پادشاهی به کار گرفته شد.
