تصاویر/ افسانۀ لولو خورخوره‌ها واقعیت دارد!/ کشورهای جهان به کدام لولو خورخوره‌ معتقدند؟

به گزارش پایگاه خبری سوفیانیوز به نقل از طوطیانیوز، صفت خورخوره به معنای «بسیارخوار» است. گاه لولو خورخوره به معنای موجودی نامرئی است که وسایل خانه یا… را می‌دزدد. به مترسک‌هایی که در کشتزارها و بر بالای خرمن‌ها می‌گذارند تا کلاغ‌ها و دیگر پرندگان را بترساند «لولو سر خرمن» می‌گویند. لولو فاقد هرگونه ظاهر خاصی است و تصورات از این هیولا، در هر جامعه نسبت به جامعهٔ دیگر و حتی از خانواده‌ای نسبت به خانوادهٔ دیگر در همان جامعه، می‌تواند به شدت متفاوت باشد. در بسیاری از موارد، گرچه لولو هیچ‌گونه شکل خاصی در ذهن کودک ندارد، اما در عین حال او تنها تجسمی بی‌شکل از ترس و وحشت را در ذهن او تشکیل می‌دهد.

آمریکای شمالی:

لولو خورخوره بریتانیا و ایالات متحده برای موجود ترسناک خیالی، بوگیمن (boogeyman) است که از bugge یا bogge گرفته شده است که به معنای «شبح ترسناک» است. بوگیمن متعلق به قرن پانزدهم است. بوگیمن آمریکایی ها، یک هیولای مردانه است که هم ویژگی‌های انسانی و هم ماوراء طبیعی و گاهی برخی ویژگی‌های حیوانی را هم دارد. بوگیمن در طول نسل‌ها به یک زن مسن با موجودیتی شیطانی که کودکان را به دلیل شیطنت تنبیه می‌کند، تغییر کرده است و بار‌ها و بار‌ها در فیلم‌های ترسناک و کتاب‌ها، به تصویر کشیده شد است.

یکی دیگر از لولو خورخوره‌هایی که در ایالات متحده شناخته می‌شود شیطان جرسی (Jersey Devil) است. این موجود افسانه‌ای خیلی بین آمریکایی‌ها شناخته شده نیست. شیطان جرسی معمولاً به عنوان یک موجود دوپا با پا‌های پرنده توصیف می‌شود و شبیه موجودی شبیه کانگورو با سر اسب و بال‌های خفاش با شاخ و چنگال است.

لولو خورخوره کانادا مرد ساعت هفت (Seven’ O’Clock Man) است. مرد ساعت هفت یک داستان قبل از خواب بود که والدین در مورد پیرمردی با یک گونی سنگین پر از بچه روی شانه هایش برای فرزندانشان تعریف می‌کردند. داستان از این قرار است که او به اتاق خواب کودکی می‌آمد که قرار بود بخوابند و اگر آن‌ها بیدار می‌بودند، ربوده می‌شدند.

اروپا:

اکثر کشور‌های اروپایی لولو خورخوره مخصوص به خود را دارند و همه آن‌ها از نظر ظاهری منحصر به فرد، اما از نظر ماهیت مشابه هستند. کوکو (Coco) پرتغالی یک هیولای افسانه‌ای شبح مانند است که به خانه کودکان بازیگوش می‌آید تا آن‌ها را با خود ببرد. کوکو ظاهر یک هیولای مودار بدون صورت را دارد.

مرد گونی (El Hombre Del Saco) به شخصیتی از داستان‌های قدیمی اسپانیایی اشاره می‌کند که پس از تاریک شدن هوا در خیابان‌ها سرگردان است و به دنبال کودکان گمشده می‌گردد تا آن‌ها را بدزدد و در گونی بزرگش پنهان کند.

گریلا (Gryla) برگرفته از داستان فولکلور کریسمس ایسلندی است. او را به عنوان یک غول زن توصیف می‌کنند که اشتهای زیادی به گوشت بچه‌های بدجنس دارد که در یک قابلمه بزرگ می‌پزد.

کرامپوس (Krampus) اتریشی، یک لولوخورخوره در فرهنگ عامه این کشور است. کرامپوس موجودی انسان‌نمای شاخدار است که از بچه‌های بازیگوش را نگه می‌دارد.

آفریقا:

لامیا (Lamia) یک هیولای کودک خوار لیبیایی است که به عنوان یک روح شب زنده دار در نظر گرفته می‌شود که کودکان را عذاب می‌دهد. او به صورت یک موجود نیمه مار نیمه زن با مو‌های بلند به تصویر کشیده شده است.

اوگاندا و زیمبابوه هر دو داستان‌هایی از رومپو (Rompo) دارند: جانوری اسطوره‌ای که با سر و دهان خرگوش، گوش‌های انسان، یال، بدن باریک، دم بلند، پا‌هایی شبیه گورکن توصیف می‌شود. رومپو از اجساد انسان تغذیه می‌کند تا فرزندانشان را بترساند.

پوپوباوا (Popobawa) نام روح شیطانی در تانزانیا است. پوپوباوا می‌تواند شکل حیوان یا انسان به خود بگیرد و شب‌ها برای حمله به خانواده‌ها از خانه‌ها بازدید می‌کند.

اتیوپی، سومالی، سودان جنوبی و سودان، لولوخورخوره‌ای به نام وره‌هی‌ینا (Werehyena) دارند که یک گرگینه یا کفتاری است که می‌تواند به انسان تبدیل شود. گفته می‌شود این موجود در طول شب روستا‌ها و مردم را به وحشت می‌اندازد.

خاورمیانه و آسیای مرکزی:

لولو خورخوره کشور آذربایجان دیو است که ریشه در فرهنگ خاورمیانه دارد و تصاویر آن از اساطیر ایرانی آمده و با اسلام ادغام شده است. آن‌ها ظاهری شبیه انسان دارند، اما بسیار عظیم الجثه هستند و با شاخ‌ها و دندان‌هایی مانند عاج گراز باعث وحشت می‌شوند. داستان‌ها می‌گویند که این هیولا‌ها از طعم گوشت انسان لذت می‌برند و می‌توانند با استفاده از جادو به قربانیان خود کابوس‌های شبانه بدهند.

در داستان‌های فولکلور عراقی موجودی به نام سالوآ (Saalua) هست که یک غول نیمه دیو نیمه جادوگر است که والدین برای تربیت بچه‌های خود، قصه‌هایی از این موجود تعریف می‌کنند.

افغانستان مادر آل دارد، یک سگ شب زنده دار که نوزادان را در گهواره، سلاخی می‌کند. والدین این را به فرزندان خود می‌گویند تا آن‌ها را بترسانند تا حرفشان را گوش کنند.

بقیه نقاط آسیا و اقیانوسیه:

بانی‌یپ (Bunyip)، موجودی برگرفته از اساطیر بومی استرالیایی است. کلمه بانی‌یپ توسط بومیان استرالیا به معنای شیطان یا روح شیطانی ترجمه شده است. بانی‌یپ موجودی آبزی است که در باتلاق‌ها، نهرها، بستر رودخانه‌ها و چاله‌های آب کمین می‌کند و شبیه موجوداتی گردن دراز با سر‌های کوچک هستند. استرالیا یک موزه کامل دارد که به مرد لولو خوخوره خود اختصاص داده اند، جایی که آن‌ها یک جمجمه عجیب و غریب را به نمایش می‌گذارند که ادعا می‌شود متعلق به یک بانی‌یپ است. افسانه‌ها می‌گوید که این موجودات زنان و کودکان را می‌بلعند و صدایی شبیه آب خروشان تولید می‌کنند.

لولو خورخوره فیلیپینی، آسوانگ (Aswang) نام دارد. آسوانگ به موجودات شیطانی با قابلیت تغییر شکل اشاره دارد که می‌توانند به شکل خون آشام، جادوگر، غول و سگ‌های وحشی درآیند. این هیولا‌ها در شب بیرون می‌آیند و ذاتاً شرور توصیف می‌شوند

مادربزرگ ببر (Grandmother Tiger) لولوخوخوره‌ای است که برای ترساندن کودکان بازیگوش در چین و تایوان استفاده می‌شود. این موجود به صورت ببری که ظاهر یک مادربزرگ را دارد به تصویر کشیده شده است.

آمریکای جنوبی:

لولو خورخوره برزیل، کوکا (Cuca) نام دارد؛ یک زن تمساح زشت که بچه‌های بازیگوش را می‌دزدد.

پیشتاکو (Pishtaco)، لولو خورخوره بولیوی و هیولای شیطان صفت در پرو است. پیشتاکو به عنوان یک مرد غریبه سفیدپوست خطرناک به تصویر کشیده می‌شود که بومیان ناآگاه را شکار می‌کند تا آن‌ها را بکشد و به طرق مختلف از آن‌ها سوءاستفاده کند.