به بهانه روز کتاب و کتاب‌خوانی، نگاهی به بازیگران مشهوری که نویسنده کتاب هستند / از بهنوش بختیاری و بهاره رهنما گرفته تا محمدرضا شریفی‌نیا و رضا کیانیان

به گزارش سرویس هنر و رسانه پایگاه خبری سوفیانیوز، ،جاذبه‌های دنیای بازیگری افراد زیادی را وسوسه می‌کند تا دست‌کم یک‌بار این هنر را تجربه کنند. نویسندگان دنیای هنر نیز از جمله افرادی هستند که به دلیل ارتباط نزدیکشان با بازیگران، گاه به سمت بازیگری کشیده می‌شوند.در این بخش، به بررسی نویسندگانی پرداخته‌ایم که بازیگر نیز هستند.

بهاره رهنما

«چهار چهارشنبه و یک کلاه گیس» عنوان مجموعه داستانی از «بهاره رهنما» بود که در سال 88 توسط نشر چشمه منتشر شد. «رهنما» از کارگاه های داستان نویسی «جعفر مدرس صادقی» بهره برده است اما داستان های او در این کتاب، صرفا داستان هایی کارگاهی نیستند.

اندیشه فولادوند

دفتر شعر خانم بازیگر، از آن نوع اشعاری است که می توان آن را تلاش های یک شاعر دانست؛ تلاش هایی که گاهی موفق به ارائه بندهایی زیبا بوده اند و گاهی نیز نه. بنابراین «عطسه های نحس» پیشنهادی است که خواندن آن خالی از لطف نیست.

بهنوش بختیاری

نویسنده در این کتاب گاهی تلاش می کند ماجرایی را روایت کند، گاهی در میان روایت، دست به دامن توصیف می شود، گاهی بدون توجه به رابطه جملات، خیالبافی می کندو در کل، اصولا نه به دنبال قصه گویی است و نه شخصیت پردازی و نه حتی نوشتن داستان کوتاه!

محمدرضا شریفی‌نیا

از محمدرضا شریفی‌نیا کنتاب‌های زیادی به چاپ رشیده است که نام چندتا از آنها را در تصاویر زیر می‌بینید:

نگار جواهریان

نگار جواهریان علاقه بسیاری به نوشتن دارد اما شغل اصلی خود را بازیگری می داند و اجازه نمی دهد علایق دیگرش روی تمرکزش در بازیگری تاثیر بگذارد. او مدتی در مجله صنعت سینما تحلیل بازیگری می نوشت و در کنار آن به ترجمه هم می پرداخت.

جواهریان تا به حال چندین نمایشنامه کوتاه «به نام های شب»، «همینه» و «این مشکل شماست» از هارولد پینتر ترجمه کرده است اما هیج وقت آثار خود را به چاپ نرساند. تنها کتابی که از او منتشر شده است نمایشنامه خیانت، باز هم نوشته هارولد پینتر است که آن را به صورت مشترک با «تینوش نظم جو» توسط نشر نی و در قالب مجموعه «دور تا دور دنیا» به چاپ رسانده است.

در پایان این نمایشنامه که 127 صفحه دارد شعری از «ویلیام باتلرییتس» و مصاحبه «مل گوسو» با هارولد پینتر نیز ضمیمه شده است. کتاب دیگری که نگار جواهریان ترجمه کرده «گفتگو درباره بازیگری» با مایکل کین است که مانند دیگر ترجمه های او احتمالا در کشوی میز این بازیگر جا خوش کرده است.

نیکی کریمی

نیکی کریمی بیشتر از هر بازیگر زن دیگری در حوزه ادبیات فعالیت کرده است. او پنج کتاب را به فارسی و یک کتاب را از فارسی به انگلیسی ترجمه کرده است. «آوازهایی که مادرم به من آموخت» عنوان اولین کتابی است که او ترجمه کرده. این کتاب را «رابرت لینزی» درباره زندگی «مارلون براندو» نوشته است.

می توان گفت «آوازهایی که مادرم به من آموخت» زندگینامه این بازیگر است چرا که جزء به جزء آن را براندو به لینزی گفته و در نگارش آن هم نظارت داشته است. مترجم های دیگری قبل از نیکی کریمی این کتاب را ترجمه و منتشر کرده بودند اما چه شد که کریمی تصمیم گرفت مترجمی را با این کتاب شروع کند؟ سال ها پیش هوشنگ گلمکانی بخش هایی از کتاب «آوازهایی که مادرم به من آموخت» را به چاپ رسانده بود. او از نیکی کریمی خواست تا ترجمه آن کتاب را انجام دهد. کریمی بخش هایی از آن را خواند و به کتاب علاقمند شد و دو سال برای آن وقت گذاشت و نهایتا نشر چشمه آن را به بازار فرستاد.

رضا کیانیان

«داستانک» در معنای عام به داستان های بسیار کوتاهی گفته می شود که اغلب از دو صفحه بیشتر نیست؛ قصه هایی که بیشتر حکایت وار هستند و در پی ارائه نکته ای اخلاقی، اجتماعی یا ... اما «داستانک» در معنای تخصصی به داستانی گفته می شود که عناصر داستان (مثل شخصیت، روایت و ...) به فشرده ترین شکل در آن حضور یافته باشند.

داستانک های «رضا کیانیان» در کتاب «این مردم نازنین» را در طبقه اول دسته بندی می کنیم. قصه واره هایی که بیشتر به یادداشت های روزانه ودرج اتفاقات جالب شبیه هستندتا داستانک. «این مردم نازنین» با استقبال مخاطبان مواجه شدچرا که مطالعه تجربه های یک بازیگر مطرح در کوچه و خیابان و خانه و ... لذتبخش است.