سوفیانیوز
سوفیانیوز: چهارصد سال پیش، اگر کسی را می‌دیدند که مشغول آزمایش با رنگ شعله‌های مختلف است، بی‌درنگ او را جادوگر می‌نامیدند. رقص رنگ‌ها در آتش، پدیده‌ای مرموز و اسرارآمیز بود که به دنیای ناشناخته‌ها و نیروهای ماورایی نسبت داده می‌شد. اما امروزه، این پدیده ساده و زیبا به یکی از ابزارهای قدرتمند علم شیمی تبدیل شده است.
به گزارش پایگاه خبری سوفیانیوز، وقتی عناصر مختلف جدول تناوبی می‌سوزند، رنگ شعله‌ای که تولید می‌شود به دلیل تغییرات در سطح انرژی الکترون‌های آن عنصر، متفاوت خواهد بود. این پدیده که به آن "آزمون شعله" گفته می‌شود، برای شناسایی عناصر خاص بسیار مفید است. وقتی یک عنصر حرارت می‌بیند، الکترون‌های آن انرژی را جذب کرده و به سطوح انرژی بالاتر می‌روند. زمانی که این الکترون‌ها به سطح انرژی پایین‌تر بازمی‌گردند، انرژی اضافی را به صورت نور با طول موج‌های مشخص آزاد می‌کنند. هر عنصر طول موج‌های منحصر به فردی تولید می‌کند که به عنوان یک طیف نوری قابل مشاهده است.
مثال‌هایی از رنگ شعله برای برخی عناصر:
سدیم (Na): شعله سدیم به رنگ زرد است. این رنگ بسیار قوی و مشخص است و حتی مقادیر کمی سدیم می‌تواند شعله زردی ایجاد کند.
پتاسیم (K): شعله پتاسیم به رنگ بنفش مایل به صورتی است. این رنگ به دلیل طول موج خاصی است که از پتاسیم ساطع می‌شود.
کلسیم (Ca): شعله کلسیم به رنگ نارنجی مایل به قرمز است. این رنگ به دلیل انتقال انرژی الکترون‌های کلسیم است که نور با طول موج‌های خاصی تولید می‌کند.
مس (Cu): شعله مس به رنگ سبز روشن است. این رنگ به دلیل انتشار نور با طول موج‌های خاص از ترکیبات مس است.
استرانسیم (Sr): شعله استرانسیم به رنگ قرمز روشن است. این رنگ به دلیل انرژی خاصی است که از ترکیبات استرانسیم ساطع می‌شود.
تغییر رنگ شعله و کاربردهای آن:
آزمایش رنگ شعله می‌تواند در تشخیص مواد و ترکیبات شیمیایی بسیار مفید باشد. این روش به خصوص در شیمی تحلیلی برای شناسایی فلزات قلیایی و قلیایی خاکی به کار می‌رود. در آتش‌بازی‌ها نیز از این خاصیت عناصر مختلف استفاده می‌شود تا جلوه‌های رنگی زیبا و متنوعی ایجاد کنند.
همچنین، تغییر رنگ شعله می‌تواند به عنوان نشانه‌ای برای شناسایی آلودگی‌های فلزی در محیط‌های صنعتی و آزمایشگاهی استفاده شود. به طور کلی، رنگ شعله یک ابزار مفید و ساده برای شناسایی و تحلیل ترکیبات شیمیایی است.
