سوفیانیوز
سوفیانیوز: واژه "بیمار" در زبان فارسی با تاریخی کهن و روایتی منحصر به فرد پیوند خورده است. این واژه به دورانی بازمیگردد که ابن سینا در مواجهه با شیوع طاعون در همدان، راهکاری خلاقانه برای مهار بیماری ارائه داد و باعث شد "بیمار" به عنوان نمادی از فرد مبتلا ماندگار شود.
به گزارش پایگاه خبری سوفیانیوز، واژه "بیمار" در زبان فارسی دارای تاریخی پیچیده و داستانی جذاب است که به دوران ابن سینا و شیوع بیماری طاعون در همدان بازمیگردد. بر اساس یکی از روایات، در زمان شیوع طاعون در همدان، ابن سینا متوجه شد که عامل اصلی انتقال این بیماری موشها هستند. بهمنظور کنترل و کاهش شیوع این بیماری، ابن سینا به مردم توصیه کرد که در خانههای خود مار نگهداری کنند. این مارها با شکار و خوردن موشها میتوانستند از گسترش طاعون جلوگیری کنند.
ابن سینا همچنین برای تقویت قدرت و زهر مارها، دستور داد که جامی از شراب قرمز در مسیر حرکت مارها قرار داده شود تا مارها با نوشیدن از آن، توان بیشتری برای شکار موشها داشته باشند. این روش ظاهراً موثر واقع شد و خانههایی که در آنها مار وجود داشت، از شیوع طاعون در امان ماندند.
از این رو، زمانی که فردی به طاعون مبتلا میشد، گفته میشد که در خانه او "مار" نبوده و به این دلیل بیماری به آن خانه راه یافته است. به این ترتیب، واژه "بیمار" به معنای "بی مار" یا "کسی که در خانهاش مار ندارد" شکل گرفت و در زبان فارسی ماندگار شد.
این داستان همچنین به نماد شناختهشدهی داروخانهها در سراسر جهان نیز مربوط میشود، که تصویری از یک مار پیچیده بر روی جام شراب است. این نماد به افتخار ابن سینا و راهکار خلاقانهاش برای مقابله با طاعون، به عنوان نشان جهانی داروخانهها پذیرفته شد و واژه "بیمار" نیز به همین ترتیب در فرهنگ ما جایگاه ویژهای پیدا کرد.