سوفیانیوز
سوفیانیوز: وویجرهای افسانهای ناسا، کاوشگران بیباکی که در دههی 1970 به فضا پرتاب شدند، به مرزهای ناشناختهای در منظومه شمسی و فضای بینستارهای دست یافتند. این دو سفینه، با پیامهایی برای موجودات هوشمند احتمالی و تصاویر باشکوهی از سیارات، همواره در تاریخ کاوشهای فضایی جاودانه خواهند ماند.
به گزارش سرویس علم و فناوری پایگاه خبری سوفیانیوز، وویجر یک و دو دو فضاپیمای روباتیک ناسا هستند که در سال 1977 به فضا پرتاب شدند. هدف اصلی این فضاپیماها مطالعهی سیارات خارجی منظومه شمسی، به ویژه مشتری و زحل بود. وویجر یک در 5 سپتامبر و وویجر دو در 20 آگوست همان سال پرتاب شدند. با توجه به پیشرفت تکنولوژی در آن زمان، این دو فضاپیما با طراحی پیچیدهای به گونهای ساخته شدند که بتوانند پس از اتمام ماموریت اولیه، همچنان به کاوش در فضا ادامه دهند.
در ماموریتهای اولیه، وویجرها تصاویر و اطلاعات بینظیری از سیارات مشتری، زحل، اورانوس و نپتون به زمین ارسال کردند. وویجر یک در سال 1980 به زحل رسید و پس از آن مسیر خود را به سمت خارج از منظومه شمسی ادامه داد. در این مسیر، وویجر 2 نیز از نزدیکترین فاصله ممکن به اورانوس در سال 1986 و به نپتون در سال 1989 رسید و اطلاعات بسیار مهمی از این سیارات به دست آورد.
یکی از ویژگیهای منحصر به فرد فضاپیماهای وویجر، داشتن دیسک طلایی است که حاوی صداها و تصاویر متنوعی از زمین است. این دیسکها بهعنوان پیامی از سوی انسانها برای هر موجود هوشمندی در جهان قرار داده شدهاند و شامل موسیقی، تصاویر و سلامهای چندزبانه است. هدف از ارسال این پیامها، معرفی بشر به موجودات فرازمینی احتمالی است.
در نهایت، وویجر یک در سال 2012 و وویجر دو در سال 2018 از محدودهی هلیوسفر عبور کردند و رسماً وارد فضای بینستارهای شدند. این دستاورد بزرگ به این معنی است که این فضاپیماها اکنون از محدودهی اثر خورشید خارج شده و در فضایی قرار دارند که به ندرت کاوش شده است. این دو فضاپیما همچنان به ارسال اطلاعات از محیط اطراف خود ادامه میدهند و هر کدام گامی بینظیر در تاریخ علم و اکتشافات فضایی به حساب میآیند.