سوفیانیوز
سوفیانیوز: در زمان ناصرالدین شاه رباطکریم به جهت قرار گرفتن بر سر مسیرهای سیاحتی و تجاری، اهمیت و جایگاه ویژهای در میان مناطق اطراف تهران داشت. به علاوه، به دلیل وجود آب فراوان، کشاورزی و باغداری نیز در این ناحیه از رونق برخوردار بود. به همین دلیل ناصرالدین شاه این منطقه و حاشیۀ باغات آن را...
به گزارش سرویس تاریخ پایگاه خبری سوفیانیوز سفر به عصر قاجار، همچون عبوری آرام از دریچهای به گذشته، ما را به روزگاری میبرد که صدای گامهای زمان در کوچههای باریک شهرها و سایهسار باغها طنینانداز بود. از مهمانخانههای شلوغ رشت تا باغهای سرسبز رباط کریم، هر قدم داستانی برای گفتن دارد.
در رشت، شهری با هوای مرطوب و عطر باران، مهمانخانهها به مثابه توقفگاهی برای مسافران خسته بودند. صدای گفتوگوهای پرشور تجار، کاروانیان و شاعران در این مکانها آمیخته با بخار سماورهای داغ، فضایی از زندگی روزمره مردم آن زمان را به تصویر میکشید. دیوارهای مهمانخانهها با نقوش ساده و فرشهایی که گویی طبیعت را به درون میآوردند، شاهد قصههای بیشماری بودند.
راه که به سوی رباط کریم میسپردید، منظره باغهای پهناور پیش چشمانتان گسترده میشد. باغهایی که در سایهسار درختان بلندشان، گویی آرامشی جاودانه جاری بود. حوضهای آبی کوچک، پرندگان آوازخوان و بوی خوش گلهای یاس و بهار نارنج، حس و حالی بهشتی به این منطقه میبخشیدند.
اما رباط کریم، فراتر از باغها، ایستگاهی برای کاروانیان بود که در آن، نه تنها بار خستگی از دوش مینهادند، بلکه ردپای تاریخ را بر دیوارهای کاروانسراهایش مییافتند. گفتگوهای داغ بر سر سیاست و تجارت، و داستانهایی که در نور فانوسهای کوچک جان میگرفتند، نشان از حیاتی پویا در دل آن زمان داشت.
این سفر از رشت تا رباط کریم، نه تنها عبوری جغرافیایی، بلکه سفری در قلب فرهنگ و تاریخ ایران است. عصری که در پس زرق و برق ظاهری دربار قاجار، مردمانی ساده با رویاهایی بزرگ زندگی میکردند و هر گوشه از سرزمین، تصویری از رنگارنگی هویت ایرانی بود.