سوفیانیوز
سوفیانیوز: فیلم قیف جدیدترین ساخته محسن امیریوسفی است که چندین سال از آخرین ساخته او که بر پرده سینماها رفته است میگذرد. قیف را باید با حضور رضا عطاران یک کمدی متفاوت بدانیم که صحنهها و فضاهای خاصی را تجربه میکند. در این مطلب به متن و حاشیه و نقدهای این اثر سینمایی نگاهی میاندازیم.
به گزارش سرویس سرگرمی پایگاه خبری سوفیانیوز به نقل از فیلیمو؛ فیلم قیف روایت ماجراهایی عاشقانه بین چند انسان و غیرانسان است که مدام در معرض خطر قرار میگیرد. در خلال این موقعیتها، موضعی انتقادی هم به وضعیت جامعه دارد. قیف مخفف اسم شخصیت رضا عطاران است؛ کسی که از سیارهای به نام هیرکانی به زمین آمده عاشق شده و سر سفر عقد نشسته این موجود فرازمینی اما گرفتار دشمنان قبیله خود هیرکینی ها میشود و نزدیک است که به شکل گربه درآید.
شاید به جرات بتوان گفت که رضا عطاران مرد تمام نشدنی سینما و نمایش خانگی است که هر فیلم و سریالش هنوز هم میتواند یک اتفاق باشد. عطاران که بازیگری را با حضور در آیتمهای طنز جنگ 72 و ساعت خوش مهران مدیری آغاز کرد از اوایل دهه 80 به جرگه کارگردانها رفت و با ساخت آثار ماندگاری مانند خانه به دوش، متهم گریخت، بزنگاه و ترش و شیرین خودش را به عنوان یکی از نابغههای عرصه کمدی مطرح ساخت. بعد از بیمهریهای مدیران تلویزیون نسبت به عطاران حضور او در سینما با اقبال خوب مخاطبان همراه شد تا ثابت شود او تنها در قاب تلویزیون محبوب نیست و به یکی از پایههای ثابت آثار پرفروش سینمای ایران تبدیل شد که هر فیلمش یک اتفاق را رقم میزند. آخرین حضور عطاران جلوی دوربین به سریال دفتر یادداشت باز میگردد که با محاسن سفید نقش یک کارآگاه پیر و فراموشکار را بازی میکند که با آن بامزگیهای همیشگیاش درگیر یک پرونده قتل میشود. حالا بازی او در فیلمی از محسن امیریوسفی باید تبدیل به یک اتفاق متفاوت شود.