چه سنی برای یادگیری زبان مناسب است؟/ توانایی بهتر مغز بزرگسالان جوان در یادگیری
سوفیانیوز: آموختن زبانی تازه را معمولاً همه دوست دارند و یا اگر هم دوست نداشته باشند، به هرروی دانستن زبان‌های دیگر در دنیای امروز یک مزیت محسوب می‌شود. بسیاری از مردم دنیا تصمیم می‌گیرند و یا ناچارند زبان دیگری را بیاموزند و این تصمیم ممکن است برای مهاجرت باشد و یا پیدا کردن کاری در زمینه‌ای خاص و یا موارد دیگر باشد.
به گزارش پایگاه خبری سوفیانیوز، شاید برای شما هم این پرسش وجود داشته باشد که چه سنی برای آموختن زبان بهتر است؟ اصلاً از چه سنی باید آموختن زبان دیگری را آغاز کرد؟
کارمن رامپرساد، مدیر مهدکودکی دوزبانه در لندن می‌گوید: «در سنین پایین بچه‌ها زبان را یاد نمی‌گیرند بلکه در ذهنشان اندوخته می‌شود».
همه ما بچه‌های کوچک را دیده‌ایم که به‌آسانی چند زبان را صحبت می‌کنند به‌گونه‌ای که رشک بسیاری را برمی‌انگیزند.
هنگامی‌که شرایط آنها را با تلاش‌های بیشتر بزرگسالان در کلاس‌های زبان مقایسه می‌کنیم به‌آسانی می‌توانیم نتیجه بگیریم که خیلی بهتر است آموزش زبان را در خردسالی شروع کنیم.
اما پژوهش‌های علمی تصویر پیچیده‌تری از تکامل و تکوین ارتباط ما با زبان در طول زندگی ارائه می‌دهد که در آن دلایل بیشتری برای شروع یادگیری دیرتر زبان جدید وجود دارد.
به‌طورکلی، مراحل گوناگون زندگی هرکدام مزایایی برای یادگیری زبان دارند.
در نوزادی ما صدا‌های مختلف را بهتر تشخیص می‌دهیم، کودکان نوپا می‌توانند لهجه‌های بومی را به‌سرعت و مهارتی باورنکردنی فرا‌بگیرند.
افراد بزرگسال، میزان تمرکز و توجه بیشتری دارند و مهارت‌های اساسی آنها مانند توانایی خواندن و نوشتن هم به آنها امکان می‌دهد که مدام دامنهٔ واژگان خود را حتی در زبان مادری خودشان، وسعت بخشند. عوامل دیگری به‌جز سن در یادگیری زبان مؤثرند مانند شرایط اجتماعی، روش‌های آموزشی و حتی عشق و دوستی می‌تواند بر تعداد زبان‌هایی که بلد هستیم و خوب یادگرفتن این زبان‌ها اثر داشته باشد.
بزرگسالان در آموختن زبان بهترند
آنتونلا زوراس، استاد زبان‌شناسی تکوینی و مدیر مرکز امور چند‌زبانه در دانشگاه ادینبورگ می‌گوید: «همه‌چیز با افزایش سن رو به سراشیبی نمی‌رود».a مثالی می‌زند ازآنچه به‌عنوان «یادگیری صریح» شناخته می‌شود: یادگیری زبان در کلاس درس و از معلمی که دستور زبان را توضیح می‌دهد. زوران می‌گوید: «بچه‌های کوچک در یادگیری صریح خوب نیستند، چون مهارت‌های شناختی ندارند و میزان توجه و حافظهٔ آنها هم محدود است».
برای نمونه پژوهشگران در پژوهشی دریافتند که بزرگسالان در یادگیری قواعد زبان‌های ساختگی و به کار بردن آن با واژه‌های تازه در شرایط آزمایشی بهتر عمل می‌کنند.
پژوهشگران سه گروه جداگانه را بررسی کردند: گروه 8 ساله‌ها، گروه 12 ساله‌ها و بزرگسالان جوان. بزرگسالان از هر دو گروه کم‌سن‌تر امتیاز بیشتری آوردند و حتی گروه 12 ساله‌ها از بچه‌های کوچک‌تر بهتر عمل کردند.
این پژوهش نتایج پژوهش طولانی‌مدت دیگری روی 2000 فرد دو زبانهٔ کاتالانی ـ اسپانیایی که انگلیسی یاد می‌گرفتند را هم تائید کرد: افراد با سن بالاتر زبان جدید را سریع‌تر از جوان‌تر‌ها یاد می‌گرفتند.
توانایی مغز بزرگسالان جوان در آموختن زبان
پژوهشگران در اسرائیل دریافتند که شرکت‌کنندگان مسن‌تر از مهارت‌هایی که بر اثر پختگی و تجربه کسب کرده‌اند استفاده می‌کنند مانند مهارت‌های راهبردی حل مسئله و تجربه‌های زبانی گسترده‌تر.
به عبارت دیگر زبان‌آموزان مسن‌تر خودشان و جهان را بهتر می‌شناسند و می‌توانند از این شناخت و آگاهی برای پردازش اطلاعات جدیدی که دریافت می‌کنند، استفاده کنند.
آنچه بچه‌ها در آن مهارت دارند یادگیری غیر‌صریح است: شنیدن از افراد بومی و تقلید از آنها، اما این نوع یادگیری نیاز به گذراندن زمان طولانی با افراد بومی هر زبان دارد.
در سال 2016، مرکز امور چند‌زبانه دانشگاه ادینبورگ گزارشی از تدریس زبان ماندارین در مدرسه‌های ابتدایی منتشر کرد.
آنها دریافتند که یک ساعت در هفته آموزش تفاوت معنا‌داری در میان بچه‌های پنج‌ساله ایجاد نمی‌کند.
اما فقط نیم‌ساعت بیشتر و با حضور فردی بومی باعث می‌شود بچه‌ها نکاتی از این زبان که حتی یاد گرفتنش برای بزرگسالان هم سخت است، مانند آوا‌های این زبان را به راحتی یاد بگیرند.
