ویدئو/ سفر به گذشته با یک کلیک؛ یک گرافیست خلاق با فناوری دیجیتال، «کاخ تچر»، شاهکار معماری هخامنشیان را به واقعیت مجازی تبدیل می‌کند
سوفیانیوز: کاخ تچر، کاخ خصوصی داریوش بزرگ در تخت جمشید، نمونه‌ای شگرف از هنر و معماری هخامنشی است. این سازه سنگی با حجاری‌های منحصربه‌فرد و مصالح باکیفیت خود، نمادی از قدرت و شکوه امپراتوری هخامنشی در سده پنجم پیش از میلاد به‌شمار می‌آید.
به گزارش پایگاه خبری سوفیانیوز، کاخ تچر یکی از سازه‌های باستانی بسیار مهم تخت جمشید است که به دوران هخامنشیان و به‌ویژه دوره حکومت داریوش بزرگ تعلق دارد. این کاخ که در سده پنجم پیش از میلاد ساخته شده است، به عنوان کاخ خصوصی داریوش اول شناخته می‌شود. نام تچر برگرفته از واژه‌ی فارسی باستانی "تچرا" به معنای کاخ زمستانی است. معماری این کاخ بسیار دقیق و منحصربه‌فرد بوده و نشان‌دهنده هنر و توانمندی مهندسان و معماران دوره هخامنشیان است. در این کاخ سنگ‌های صیقل‌خورده و حکاکی‌های زیبا به چشم می‌خورد که تصاویر شاهان، نجیب‌زادگان و خدایان را به تصویر می‌کشند.
یکی از ویژگی‌های برجسته کاخ تچر، استفاده از سنگ آهکی و مرمرهای با کیفیت بالا در ساخت آن است. این سنگ‌ها به گونه‌ای تراشیده و صیقل داده شده‌اند که گویی هنوز بعد از قرن‌ها درخشندگی خاص خود را حفظ کرده‌اند. حجاری‌های موجود در دیواره‌های کاخ تصاویری از لشکریان، شاه و مراسم‌های رسمی را به تصویر می‌کشد که همگی نمادی از قدرت و عظمت حکومت هخامنشی هستند. در واقع، تچر به‌عنوان کاخ زمستانی داریوش و دیگر شاهان هخامنشی، نقش مهمی در زندگی خصوصی شاهان این دوره داشته است.
علاوه بر جنبه‌های معماری و زیبایی‌شناسی، کاخ تچر از نظر تاریخی نیز بسیار بااهمیت است. این کاخ نشان‌دهنده توانایی و قدرت امپراتوری هخامنشی در زمینه‌های معماری و شهرسازی است و نمادی از فرهنگ غنی ایران باستان به شمار می‌رود. علاوه بر این، کاخ تچر در طی قرون بعد از سقوط هخامنشیان نیز به‌عنوان منبع الهام معماران و هنرمندان قرار گرفت. بقایای آن، همچنان در معرض بازدید گردشگران و پژوهشگران قرار دارد و برای فهم بهتر دوران هخامنشی بسیار ارزشمند است.
در این ویدئو بازسازی دیجیتالی ، گرافیست با استفاده از تصاویر و نقشه‌های باستان‌شناسی، به بازسازی کاخ تچر و سایر بخش‌های تخت جمشید می‌پردازد. این کار باعث می‌شود تا مردم امروزی بتوانند شکوه و عظمت این سازه‌های باستانی را بهتر درک کنند و تصوری نزدیک‌تر به واقعیت از زندگی و فرهنگ آن دوران به دست آورند. بازسازی‌های دیجیتال به پژوهشگران کمک می‌کند تا با شبیه‌سازی‌های سه‌بعدی، نحوه‌ی ساخت و کارکرد این بناها را مورد بررسی قرار دهند و به جزئیات بیشتری از گذشته دست یابند.
