ویدیو/ عوارض مسمومیت با توکسوپلاسما/ دارویی که موش را عاشق گربه‌ها می‌کند

به گزارش گروه علم و فناوری پایگاه خبری سوفیانیوز، توکسوپلاسما گوندی (Toxoplasma gondii)، یک انگل تک یاخته متعلق به شاخه اپی کمپلکس هاست که حدود 100 سال پیش توسط دانشمندانی که در شمال آفریقا و برزیل کار می کردند کشف شد. توکسوپلاسموز شایع ترین بیماری انگلی است و تقریباً تمام جانوران خون گرم از جمله حیوانات خانگی و انسان را مبتلا می کند. تخمین زده شده است که بیش از 30٪ از جمعیت جهان مبتلا به توکسوپلاسموز هستند. این مقدار در آمریکای مرکزی، آمریکای جنوبی و اروپا، بین 50 تا 80 درصد جمعیت است. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) اخیرا توکسوپلاسموز را به عنوان یکی از پنج عفونت انگلی نادیده گرفته شده و با شیوع بسیار بالا معرفی کرده است. بیش از 60 میلیون نفر در ایالات متحده به این ویروس مبتلا هستند.

گربه ها میزبان اصلی و بخشی ضروری از چرخه زندگی توکسوپلاسما هستند ولی این انگل به ندرت باعث بروز بیماری بالینی در آنها می شود. درگیری توکسوپلاسموز در انسان ها معمولا بدون علامت است، اما گاهی اوقات اثرات ویرانگری در پی دارد. توکسوپلاسموز در بیشتر بزرگسالان بیماری جدی ایجاد نمی کند، اما می تواند باعث نابینایی و عقب ماندگی ذهنی در کودکان مبتلا به فرم مادرزادی بیماری و حتی مرگ در افراد با نقص ایمنی شود.

انتقال و عفونت در انسان ممکن است به صورت مادرزادی یا اکتسابی باشد. عفونت مادرزادی زمانی رخ می دهد که مادر در دوران بارداری به این بیماری مبتلا شود و انگل را به جنین انتقال دهد. فرم اکتسابی در نتیجه خوردن آب یا غذای آلوده به اووسیست، تماس با محل دفع یا خاک گربه و خوردن گوشت آلوده به کیست انگل به صورت خام یا نیم پز ایجاد می شود.

آیا توکسوپلاسما باعث کاهش ترس موش ها می شود؟

زیست شناس چک به نام یاروسلاو فلگر، با بررسی تاثیر این انگل بر رفتار موش های آلوده ادعا می کند که انگل توکسوپلاسما گوندی قادر است مغز را کنترل کند و در رفتارهای ما تاثیر بگذارد.

توکسوپلاسما برای انتقال از گربه ای به گربه دیگر تاکتیک هوشمندانه‌ای دارد. این انگل با ایجاد تغییر رفتار در موش‌های آلوده، احتمال خورده شدن آنها توسط گربه دیگر و در نتیجه انتقال انگل به یک گربه جدید را افزایش می دهد. فلگر کشف کرد که آلودگی توکسوپلاسما در موش ها باعث کاهش زمان واکنش به محرک ها، خستگی مفرط و کاهش ترس و در نتیجه بروز رفتارهای پرخطر می شود. این تغییر رفتار در انسان‌های آلوده نیز مشاهده می‌شود.