واقعاً زنان قاجار این‌گونه لباس می‌پوشیدند؟ حقیقتی که بامداد خمار نگفت

به گزارش سرویس چندرسانه ای سوفیانیوز، داستان در تهران قدیم می‌گذرد و روایتگر عشقی ممنوع میان «محبوبه»، دختری از خانواده‌ای اعیان، و «رحیم»، شاگرد نجاری از طبقه پایین جامعه است. زمانِ داستان به اوایل دوران پهلوی و اواخرِ دوران قاجار برمی‌گرده که از نظر طراحی لباس هم قابل بحث هست. از همین جهت به سراغ سبک طراحی لباس این سریال و جزئیاتِ پوشش زنان در دوران قاجار رفتیم چرا که با توجه به بازه‌ی زمانیش،سبک پوشش بیشتر مربوط به دوران قاجار بوده که کم کم شاهد تاثیر پهلوی روی پوشش زنان هم خواهیم بود.

لباس زنان قاجاری ترکیبی بود از تجمل و سنت؛ پارچه‌هایی مثل ابریشم و مخمل، دوخته با گلدوزی و منجوق‌دوزی‌های ظریف. پیراهن‌های بلند و چین‌دار، شلوارهای تنگ، و دامن‌های چندلایه جزو پوشش روزمره بودند. بیرون از خانه هم چادر و روبنده اصلی‌ترین پوشش محسوب می‌شد. اختلاف طبقاتی از طریق لباس‌ها قابل تشخیص بود مثلا پارچه‌های لوکس مانند ابریشم، مخمل و ترمه اختصاص بیشتری به زنان طبقهٔ بالا داشتند. تزئینات مانند گلدوزی با نخ طلا یا نقره، منجوق‌دوزی، جواهرات ظریف، و طرح‌هایی مثل بته جقه در لباس زنان دیده می‌شد. آرایش بخشی جدانشدنی از استایل زنان بود که به “هفت رنگ آرایش” معروف بود، حنا برای رنگ دست و مو، سرمه برای چشم، سفیداب برای چهره‌ی روشن و خال سیاه برای تأکید بر زیبایی، همچنین ابروهای پیوسته و کمانی نیز جزو مشخصه‌های زیبایی آن دوران بود، بسیاری از این جزئیات در میان مردان هم رایج بود، و همین باعث می‌شد چهره‌های زن و مرد در پرتره‌های آن دوران شباهت زیادی به هم داشته باشند و پژوهشگران معتقدند “زیبایی بی‌جنسیت” در ایرانِ قاجار رایج بوده و بعضا تشخیص زن و مرد از روی لباس راحت‌تر بوده!

با وجود این تعاریف و مقایسه‌اش با روند سریال، مشخصه که طراحی لباس سریال در نمایش مد آن دوران موفق عمل کرده هرچند که از لحاظ چهره‌پردازی تفاوت زیادی وجود داره، البته باید در نظر بگیریم که در انتخاب بازیگر و طراحی چهره برای یک سریال دلایل زیادی مثل سلیقه‌ی فعلی مخاطب، استانداردهای زیبایی فعلی و خیلی چیزها در نظر گرفته میشه تا جذابیت سریال هم حفظ بشه

طراح لباس سریال: پگاه ترکی