سوفیانیوز
سوفیانیوز: شمارش با انگشت و استفاده از مبنای ده، چیزی که امروز بدیهی به نظر میرسد، در گذشته مسیر پیچیدهای طی کرده است. سیستمهای عددی مختلفی در تمدنهای باستانی شکل گرفت، اما اختراع سیستم ارزش مکانی توسط بابلیان، تحولی شگرف بود که مسیر ریاضیات و تمدن را دگرگون کرد.
به گزارش سرویس تاریخ پایگاه خبری سوفیانیوز، شمارش با انگشتان دست و استفاده از مبنای ده، هرچند امروزه امری بدیهی به نظر میرسد، اما در تاریخ بشر از ابتدا چنین نبوده است. این شیوهها محصول تکامل و انتخابهای فرهنگی و ریاضی در جوامع مختلف هستند. در زمانهای گذشته، مردم برای شمارش و ثبت اعداد از روشهای گوناگونی بهره میبردند که در بسیاری موارد به نیازها و شرایط زندگی آنها بستگی داشت. هر تمدنی بر اساس امکانات و تفکرات خود، سیستم عددی خاصی را توسعه داده بود.
یکی از مهمترین تحولات در تاریخ اعداد، ظهور سیستمهای ارزش مکانی بود که به طرز چشمگیری شیوه شمارش و انجام محاسبات را سادهتر و کارآمدتر کرد. این سیستم به افراد اجازه میدهد تنها با تعداد محدودی از نمادها (ارقام)، مقادیر بسیار بزرگ را به راحتی نشان دهند. ارزش هر رقم در این سیستم بسته به موقعیت مکانیاش در عدد تغییر میکند که نوآوری بسیار موثری بود.
تمدن بابل بهعنوان یکی از پیشگامان اصلی در توسعه و ترویج سیستم ارزش مکانی شناخته میشود. آنها از سیستم عددی مبنای 60 استفاده میکردند که تا امروز نیز تأثیر آن در جنبههایی از زندگی بشر، مانند زمانسنجی و تقسیم دایره به 360 درجه، دیده میشود. روش کارآمد آنها در استفاده از ارزش مکانی راه را برای سیستمهای عددی مدرن هموار کرد و الهامبخش تمدنهای دیگر شد.
به مرور زمان، سیستمهای عددی ارزش مکانی، بهویژه با مبنای ده، جایگزین سایر روشها شدند و بهدلیل سادگی و قابلیت انعطاف، به شکل گستردهای مورد پذیرش قرار گرفتند. این سیستمها پایهگذار پیشرفتهای علمی، اقتصادی و فرهنگی در جوامع مختلف بودند. به همین دلیل، آنچه امروز بدیهی و عادی به نظر میرسد، نتیجهی قرنها نوآوری، تبادل فرهنگی و تکامل تاریخی است که مسیر بشریت را شکل داده است.