(تصاویر) چهره در ابرها، صورت در سنگ؛ چرا مغز ما عاشق دیدن چهره است؟ / نگاهی به پاریدولیا؛ پدیده‌ای جذاب و حیرت‌انگیز
سوفیانیوز: پاریدولیا پدیده‌ای روان‌شناختی است که مغز انسان را وادار می‌کند تا در اشیاء و محیط‌های بی‌جان الگوهای آشنا مانند چهره‌ها و حیوانات را ببیند. این توانایی که از ویژگی‌های تکاملی مغز است، نمونه‌هایی از تخیلات روزمره را در ابرها، چوب‌ها، و حتی ماه به تصویر می‌کشد.
به گزارش پایگاه خبری سوفیانیوز، پاریدولیا (Pareidolia) پدیده‌ای روان‌شناختی است که در آن افراد الگوها یا تصاویر آشنا را در اشیاء و محیط‌های بی‌جان می‌بینند، حتی اگر هیچ معنای خاصی در آن‌ها وجود نداشته باشد. به‌طور کلی، مغز انسان تمایل دارد اشکال و الگوهای آشنا مانند چهره‌ها، حیوانات یا اشیاء روزمره را در پدیده‌های تصادفی و بی‌نظم تشخیص دهد. این مکانیسم به‌عنوان یکی از ویژگی‌های تکاملی مغز شناخته شده است که به بقای ما در محیط‌های پیچیده کمک کرده و باعث می‌شود سریع‌تر خطرات یا فرصت‌ها را شناسایی کنیم.
برای مثال، وقتی به ابرهای در حال حرکت نگاه می‌کنیم، ممکن است چهره‌ای را در میان آن‌ها ببینیم. یا وقتی به گره‌های چوب روی یک درخت یا میز چوبی دقت می‌کنیم، ممکن است حیوان یا چهره‌ای را تصور کنیم. این تصاویر به‌طور واقعی وجود ندارند، اما مغز ما آن‌ها را به دلیل توانایی شناسایی الگوهای آشنا، خلق می‌کند.
یکی از نمونه‌های معروف پاریدولیا، دیدن چهره‌ها در ماه است. از دیرباز انسان‌ها چهره‌های مختلفی را در سطح ماه دیده‌اند، در حالی که این تنها سایه‌ها و برجستگی‌های طبیعی ماه هستند. نمونه دیگری از این پدیده می‌تواند دیدن چهره‌ها یا اشکال آشنا در اشیاء روزمره مانند پنجره‌ها، وسایل خانگی یا سنگ‌ها باشد.
در ادامه، چند نمونه از تصاویر پاریدولیا را نمایش خواهیم داد که نشان‌دهنده قدرت و خلاقیت مغز در تفسیر و پردازش اشکال آشنا از محیط‌های تصادفی است. این تصاویر ممکن است شامل چهره‌هایی در اشیاء بی‌جان یا اشکال حیوانات در طبیعت باشند، که همگی به صورت ناخودآگاه توسط ذهن انسان تفسیر شده‌اند.
