سوفیانیوز
سوفیانیوز: تصور کنید شبی سرد و بلند، در جشنی بهنام یلدا، که بهانهای برای همدلی و روشنایی است، بزرگان شعر و ادب ایران و شاهان هخامنشی گرد هم آیند. در این شب پر رمز و راز، مولانا با سماع عارفانه خود از عشق و یگانگی میگوید، سعدی قصههای آموزندهای از گلستان و بوستانش روایت میکند و حافظ با غزلهای سرشار از شور، میهمانان را به ضیافت عرفان میبرد.
به گزارش سرویس علم و فناوری پایگاه خبری سوفیانیوز، شب یلدا، شبی است که از گذشتههای دور تا به امروز در فرهنگ ایرانی جایگاه ویژهای داشته است. این شب، که بلندترین شب سال محسوب میشود، نمادی از پایان تاریکی و آغاز روشنایی است. ایرانیان در این شب به دور هم جمع میشوند، سفرهای از میوههای پاییزی، آجیل و خوراکیهای متنوع پهن میکنند و به روایت داستانها و اشعار حافظ میپردازند. شب یلدا، جشن ماندگار عشق، همدلی و نوید آیندهای روشن است؛ شبی که تاریکی جای خود را به نور میدهد و نشان میدهد که حتی طولانیترین شبها هم پایان دارند.
تصور کنید شبی سرد و بلند، در جشنی بهنام یلدا، که بهانهای برای همدلی و روشنایی است، بزرگان شعر و ادب ایران و شاهان هخامنشی گرد هم آیند. در این شب پر رمز و راز، مولانا با سماع عارفانه خود از عشق و یگانگی میگوید، سعدی قصههای آموزندهای از گلستان و بوستانش روایت میکند، و حافظ با غزلهای سرشار از شور و شیدایی، میهمانان را به ضیافت اندیشه و عرفان میبرد.
در گوشهای دیگر از این محفل خیالی، کوروش کبیر، پادشاه دادگر هخامنشی، با صلابت و خردمندی، از ارزشهای انسانی و عدالت سخن میگوید. داریوش بزرگ، که شکوه امپراتوری ایران را به اوج رساند، از دستاوردهای عظیم دوران خود یاد میکند و به وحدت مردمان جهان اشاره دارد.
شب یلدا، در این روایت خیالی، نماد پیوند فرهنگ، ادب و تاریخ ایران است؛ شبی که در آن بزرگان دیروز و امروز، برای یادآوری ارزشهای مشترک انسانی، دور یکدیگر جمع میشوند. شعلههای آتش، نمادی از گرمای دلها، و صدای خواندن اشعار، آمیخته با روایتهای تاریخی، فضای این شب را پر از نور و معنا میکند. این تجسم، نمایشی از عظمت فرهنگ ایرانی است که از شعر و عرفان تا تاریخ و پادشاهی، میراثی گرانبها برای جهانیان به یادگار گذاشته است.
برای مشاهده دیگر مطالب مرتبط با علم و فناوری با ما همراه باشید