داستان عاشقانه لیلی و مجنون: از جنگ نوفل تا ازدواج لیلی با ابن‌سلام / (فصل اول - قسمت 7) اثر نظامی گنجه‌ای + فایل صوتی

خلاصه داستان لیلی و مجنون؛ فصل اول - قسمت 7

• مصاف کردن نوفل بار دوم

در روزی که نوفل سپاهی راند، منظره ای شگفت‌انگیز و ترسناک پیش آمد، به طوری که حتی کوه بوقبیس بر اثر رخدادها به لرزه در آمد. ارتش نوفل با صدایی بلند و هیاهو وارد میدان جنگ شدند و در مقابل دشمن صف‌آرایی کردند. نیرویی عظیم از لشکری سرشار از اسلحه و سرباز، همراه با صدای شدید طبل‌ها و شیپورها، چنان ترسی ایجاد کردند که دل‌ها را متزلزل ساختند. در این نبرد سخت و خوفناک، نوفل با شهامت به دل دشمن تاخت و با قدرت سپاه خود، به دشمن حمله کرد. هرجا که می‌رفت، با گرز سنگین خود دشمنان را زمین‌گیر می‌ساخت و هر زخمی که می‌زد، طومار زندگی فردی را می‌بست. در پایان، سپاه نوفل پیروز میدان بود و دشمن را شکست دادند و بسیاری از آنها را کشته و مجروح کردند. در پی این پیروزی، پیران قبیله به نزد نوفل رفتند و با خاک‌ساری و التماس از او خواستند که به بقیه آنان رحم کند و از خونریزی بیشتر جلوگیری نماید. نوفل نیز که طالب عروس خاندان آنها بود، به درخواستشان پاسخ مثبت داد و اعلام کرد که به‌زودی عروس را می‌خواهد تا با این قبیله صلح و رضایت برقرار شود. پدر عروس، غمگین و با دلی شکسته نزد نوفل آمد و با تضرع گفت که حاضر نیست دخترش را به دیوانه‌ای مثل مجنون بدهد و دیگر به زجر و ننگ گرفتار شود. او التماس کرد که نوفل از تصمیم خود بگذرد و فریاد خودش را به گوش نوفل رساند. نوفل نیز پس از شنیدن سخنان پدر عروس، از فکر ازدواج با دختر منصرف شد و با سپاهیانش بازگشت. مجنون که در جریان این رویدادها قلبش شکسته و آزرده بود، با ناراحتی بسیار نزد نوفل رفته و از اینکه دستش به آرزویش نرسیده شکایت کرد. او احساس می‌کرد که نوفل در کار دوستی او سست قدم بوده و او را در میانه تلاش‌هایش تنها گذاشته است. در نهایت، با وجود تلاش‌ها و دلسوزی‌های نوفل، عشقی که مجنون در پی آن بود به سرانجام نرسید و او با قلبی شکسته و رنجور به سرنوشت خود بازگشت. نوفل نیز که به سرزمین خود برگشته بود، نتوانست مجنون را پیدا کند چرا که او از دیدگان ناپدید شده بود.

• رهانیدن مجنون آهوان را

مجنون که در بیابان سرگردان بود و دل از نوفلیان بریده بود، در راه به دام افتادن چند آهو برخورد. شکارچی درصدد بود آهوان را بکشد و از آن‌ها بهره ببرد. مجنون به نزد شکارچی رفت و خواهش کرد که آهوان را آزاد کند و از زیبایی و معصومیت آن‌ها سخن گفت و سعی کرد دل شکارچی را نرم کند. شکارچی گفت که به سبب فقر و نیاز به این شکار نیاز دارد، اما مجنون به او پیشنهاد داد که اسب خود را به او بدهد و به جای آن، آهوان را آزاد کند. شکارچی پذیرفت و مجنون آهوان را آزاد کرد و با عشق و محبت آن‌ها را نوازش کرد. در ادامه، مجنون با شور و شوق در بیابان به دنبال عشق خود سرگردان بود و باز به دام دیگری رسید که گوزنی در آن گرفتار شده بود. بازهم با شکارچی صحبت کرد و او را راضی کرد که گوزن را آزاد کند. این بار مجنون همه وسایل و ابزار خود را به شکارچی داد تا گوزن را آزاد کند. او گوزن را نوازش کرد و با او سخن گفت و با چشمان اشک‌بار او را آزاد کرد. مجنون همچنان در بیابان به راه خود ادامه داد و در پی راز و نیاز با طبیعت و حیوانات پیش رفت.

• سخن گفتن مجنون با زاغ

مجنون در روزی گرم و آفتابی در سایه درختی نشسته بود و از آبی که در حوالی آن درخت جمع شده بود، سیراب شد. او خسته از دویدن و گفتگو کردن و شنیده نشدن، اندکی استراحت کرد. در این حال، پرنده‌ای سیاه مانند زاغ روی شاخه درخت نشسته بود. مجنون از دیدن آن زاغ به فکر فرو رفت و با دل خویش احساس نزدیکی کرد. او با زاغ شروع به سخن گفتن کرد و از حال و روز خود برایش گفت. مجنون داستان دلی سوخته و پراحساس را برای زاغ بیان کرد و از او خواست که اگر نزد یارش رسید، احوالش را بپرسد و از بی‌کسی‌اش بگوید. زاغ حرف‌های مجنون را شنید اما در نهایت رفت و داغی بر دل مجنون گذاشت. با فرارسیدن شب، مجنون همچنان در اندیشه سخنانش به زاغ بود و اشک می‌ریخت، همچنان که شمعی سوزان جریان داشت.

• بردن پیرزن مجنون را در خرگاه لیلی

این متن درباره مجنون و عشق او به لیلی است. در آغاز، با طلوع صبح و زیبایی‌های طبیعت شروع می‌شود و مجنون که به دنبال عشقش است، زنان را مشاهده می‌کند. او زنی را می‌بیند که مردی را به بند کشیده و از او می‌پرسد که این مرد کیست. زن می‌گوید که بیوه‌ای است و به خاطر نیاز به مردی، او را در بند کرده است. مجنون از سر دلسوزی خواهان آزادی آن مرد می‌شود و احساس می‌کند که خود نیز در زنجیر عشق لیلی گرفتار است. او از زنجیر و بندها شکایت کرده و به زنان گفته که به عشق خود وفادار است و سزاوار چنین عذابی نیست. در ادامه، مجنون به شدت افکارش را بیان می‌کند و به مترادف بودن عشق و درد اشاره می‌کند. او اعلام می‌کند که حتی اگر جانش را هم در این راه از دست بدهد، خوشحال‌تر از بودن بدون عشق است. در نهایت، او به خودکشی و رهایی از زندان عشق اشاره کرده و از زندگی با یاد لیلی یاد می‌کند، به طوری که حتی با وجود دلتنگی، نمی‌تواند از عشقش جدا شود.

• دادن پدر لیلی را به ابن‌سلام

پدر لیلی خبر می‌دهد که نوفل در نبرد پیروز شده و لیلی را خواستگاری کرده است. او به لیلی می‌گوید که موفق شده با حیله‌ای، نوفل را از خواستگاری لیلی منصرف کند. لیلی از این صحبت‌ها ناراحت می‌شود و وقتی پدر از خانه بیرون می‌رود، لیلی در پرده اشک می‌ریزد. هر روز خبرهای خوبی از خواستگاران لیلی می‌رسد و مردی به نام ابن‌سلام نیز به خاطر شهرت لیلی مشتاق شده و با هدایای فراوان به خواستگاری او می‌آید. پدر لیلی تحت تأثیر ثروت و مقام ابن‌سلام، لیلی را به او می‌دهد. لیلی راضی به این ازدواج نیست ولی پدرش عقد را انجام می‌دهد. ابن‌سلام به زودی متوجه می‌شود که لیلی تمایلی به او ندارد و لیلی هم قسم می‌خورد که هیچگاه به ابن‌سلام توجه نخواهد کرد. ابن‌سلام تصمیم می‌گیرد که فقط به دیدن لیلی بسنده کند و او را مجبور به چیزی نکند. در این میان، لیلی از دوری معشوق واقعی‌اش، مجنون، غمگین و بی‌قرار است و ابن‌سلام نیز می‌فهمد که لیلی همچنان عاشق مجنون است و از ابن‌سلام دوری می‌کند.