(ویدئو) بیماری فراموش‌ شده‌ای که دوباره سر برآورده است؛ آیا آبله میمون می‌تواند تهدیدی جهانی باشد؟

به گزارش پایگاه خبری سوفیانیوز، آبله میمون یک بیماری ویروسی نادر است که ابتدا در دهه 1950 در میمون‌های مورد استفاده در تحقیقات کشف شد و سپس در انسان‌ها نیز مشاهده شد. این بیماری در ابتدا به عنوان یک بیماری زئونوز شناخته می‌شود، به این معنا که از حیوانات به انسان منتقل می‌شود. آبله میمون در مناطق روستایی آفریقا به ویژه در مناطق جنگلی شایع‌تر است، اما موارد آن در نقاط دیگر جهان نیز گزارش شده است.

ویروس آبله میمون به خانواده ویروس‌های آبله تعلق دارد و علائم آن شامل تب، سردرد شدید، درد عضلانی، و خستگی می‌باشد. پس از چند روز، بیمار به راش پوستی دچار می‌شود که به صورت ضایعات پوستی از صورت شروع شده و به سایر نقاط بدن گسترش می‌یابد. این ضایعات ممکن است به شکل جوش‌ها یا زخم‌های پر از مایع ظاهر شوند و به تدریج خشک شده و پوسته‌ریزی کنند.

آبله میمون از طریق تماس مستقیم با خون، مایعات بدن، یا ضایعات پوستی حیوانات آلوده، و همچنین از طریق ترشحات تنفسی در موارد نزدیک انتقال می‌یابد. اگرچه این بیماری معمولاً خود به خود بهبود می‌یابد، اما در برخی موارد می‌تواند شدید باشد و حتی به مرگ منجر شود، به ویژه در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند.

درمان خاصی برای آبله میمون وجود ندارد و مدیریت بیماری بیشتر بر پایه تسکین علائم و پیشگیری از عفونت‌های ثانویه است. از آنجایی که ویروس آبله میمون شباهت زیادی به ویروس آبله دارد، واکسن آبله می‌تواند در پیشگیری از آبله میمون مؤثر باشد. با این حال، به دلیل نادر بودن این بیماری، واکسیناسیون عمومی علیه آن توصیه نمی‌شود.

با گسترش آگاهی و اقدامات بهداشتی در مناطق پرخطر، می‌توان از شیوع بیشتر آبله میمون جلوگیری کرد. در حال حاضر، تحقیقات بیشتری برای درک بهتر ویروس و راه‌های مقابله با آن در دست انجام است.