سوفیانیوز
سوفیانیوز: حالت امری در آلمانی (Imperativ) برای درخواست یا دستور در سه حالت "du" (مفرد)، "ihr" (جمع)، و "Sie" (رسمی) به کار میرود. حذف ضمیرها در "du" و "ihr" رایج است. استفاده از عبارات مودبانه مانند "bitte" لحن را نرم میکند و ارتباط را بهبود میبخشد.
به گزارش سرویس آموزش پایگاه خبری سوفیانیوز، ساخت حالت امری در زبان آلمانی (Imperativ) | روز هفدهم چالش آلمانی در سی روز
حالت امری (Imperativ) در زبان آلمانی برای بیان دستور، درخواست یا توصیه استفاده میشود. این حالت در سه شخص دوم (شخصی و جمع)، سوم شخص رسمی و گاهی اول شخص جمع به کار میرود. فعل در حالت امری بسته به مخاطب و رسمی بودن تغییر میکند.
1. شخص دوم مفرد (du): در این حالت، با حذف "-st" از حالت صرف شدهی فعل در زمان حال، شکل امری ساخته میشود. ضمیر "du" معمولاً حذف میشود. مثال:
- Mach die Tür zu! (در را ببند!)
- Schreib das auf! (این را بنویس!)
2. شخص دوم جمع (ihr): برای این حالت، شکل فعل همانند حالت صرف شدهی زمان حال باقی میماند، اما ضمیر "ihr" حذف میشود. مثال:
- Kommt hierher! (به اینجا بیایید!)
- Lernt fleißig! (سختکوشانه یاد بگیرید!)
3. شخص رسمی (Sie): در این حالت، ساختار امری با حفظ ضمیر "Sie" و شکل صرف شدهی فعل در زمان حال انجام میشود. مثال:
- Bitte setzen Sie sich! (لطفاً بنشینید!)
- Geben Sie mir das Buch! (کتاب را به من بدهید!)
در حالت امری، اغلب از عبارات تأکیدی و مودبانه مانند "bitte" برای نرم کردن لحن استفاده میشود. یادگیری این ساختار به شما کمک میکند تا دستورات و درخواستها را به درستی و مؤثر بیان کنید.
برای مشاهدۀ مطالب دیگر در سرویس آموزش زبان روی این لینک کلیک کنید.