سوفیانیوز
سوفیانیوز: با تکنولوژی فعلی، سفر به نزدیکترین ستاره، پروکسیما قنطورس، حدود 110,000 سال طول میکشد. این زمان طولانی به دلیل سرعت پایین سفینههای فضایی و محدودیتهای فناوری است. برای رسیدن سریعتر، به پیشرفتهای فناوری و ایدههای نوین نیاز داریم.
به گزارش پایگاه خبری سوفیانیوز، سفر به نزدیکترین ستاره به زمین، یعنی پروکسیما قنطورس، با استفاده از تکنولوژی فعلی یک چالش بزرگ است. پروکسیما قنطورس در فاصله 4.24 سال نوری از ما قرار دارد، و این بدان معناست که نور، که با سرعت 300,000 کیلومتر در ثانیه حرکت میکند، بیش از 4 سال طول میکشد تا از این ستاره به زمین برسد. اما سرعت سفینههای فضایی که ما در حال حاضر داریم بسیار کمتر از سرعت نور است.
برای مثال، یکی از سریعترین سفینههای فضایی که تاکنون ساخته شده، "ویجر 1"، با سرعت حدود 17 کیلومتر بر ثانیه در حال حرکت است. با این سرعت، رسیدن به پروکسیما قنطورس حدود 73,000 سال طول میکشد. اما اگر از یک فضاپیمای فرضی با سرعت بیشتر از مثلاً 40 کیلومتر بر ثانیه استفاده کنیم، هنوز هم زمان سفر به این ستاره حدود 110,000 سال خواهد بود. این رقمها نشاندهنده محدودیتهای بزرگ در فناوری کنونی ما است.
برای رسیدن به پروکسیما قنطورس در مدت زمان کوتاهتر، به تکنولوژیهایی مانند پیشرانههای جدید، استفاده از انرژیهای پیشرفته، یا حتی ایدههای نوآورانه مانند "بادبانهای نوری" نیاز داریم که هنوز در مراحل تحقیقاتی قرار دارند. همچنین، ایدههایی مانند فضاپیمای نسبیتی که بتواند به سرعتهای نزدیک به سرعت نور برسد، همچنان در حوزه نظریه و علم خیالی قرار دارند.
در مجموع، با فناوری کنونی ما، سفر به نزدیکترین ستاره به زمین یک پروژه بسیار طولانی و پیچیده است که به چالشهای عظیمی از نظر زمان، منابع و فناوری نیاز دارد. این واقعیت باعث شده است که بسیاری از دانشمندان به جای سفر فیزیکی به ستارگان دیگر، بر روی تحقیقات دیگر مانند ارسال کاوشگرهای رباتیک یا کشف سیارات فراخورشیدی از طریق تلسکوپهای پیشرفته متمرکز شوند.