سوفیانیوز
سوفیانیوز: استاد شهریار در جستجوی هویتی ادبی، به دیوان حافظ پناه برد. دو بار تفال به این دیوان، او را به سوی تخلص "شهریار" رهنمون ساخت. گویی حافظ، شاعری دیگر را به دنیای شعر معرفی می‌کرد. این انتخاب تصادفی، سرآغاز آفرینش‌های ماندگار شهریار شد و او را در تاریخ ادبیات ایران جاودانه کرد.
به گزارش پایگاه خبری سوفیانیوز، استاد شهریار، شاعر نامدار ایرانی، داستانی جذاب درباره انتخاب تخلص خود دارد. ایشان در جوانی و پس از مهاجرت به تهران، تخلص "بهجت" را برای خود برگزیده بودند. اما پس از مدتی تصمیم گرفتند تخلصی جدید و ماندگارتر برای خود بیابند. به دلیل علاقه و ارادتی که به حافظ شیرازی داشتند، تصمیم گرفتند از دیوان غزلیات حافظ تفال بزنند.
در اولین تفال، کلمه "شهریار" از دیوان حافظ بیرون آمد. استاد شهریار به این اتفاق خوش‌یمن اعتقاد پیدا کرد و بار دیگر از دیوان حافظ تفال زد. باز هم کلمه "شهریار" نظر ایشان را به خود جلب کرد. با توجه به این دو اتفاق مصادف، استاد شهریار تصمیم قطعی خود را گرفت و تخلص "شهریار" را برای خود برگزید. این تخلص در تمام طول عمر ایشان همراه بود و به یکی از شناخته‌شده‌ترین نام‌های ادبیات ایران تبدیل شد.
انتخاب تخلص "شهریار" برای استاد بهجت تبریزی، تنها یک انتخاب تصادفی نبود. بلکه این انتخاب نشان از علاقه عمیق ایشان به ادبیات کلاسیک ایران و به ویژه اشعار حافظ داشت. همچنین، این انتخاب به نوعی تقدیری بود که استاد شهریار را به سرنوشتی بزرگ و ماندگار در عرصه شعر و ادب پیوند داد.
