نگاهی نوستالژیک به حال‌وهوای ائل‌گلی تبریز سال 1355 و شور و شوق وصف نشدنی مردم / با دیدنش آدم به دوران کودکی سفر میکنه

به گزارش سرویس چندرسانه ای سوفیانیوز، عروسی‌های دهه شصت ایران، مثل یک فیلم سیاه‌وسفید زنده بود که با خنده‌های ساده، چهره‌های نورانی و دست‌های پرمحبت مهمانان رنگ می‌گرفت؛ جایی که عروس با لباس سفید و روسری نازک، در حیاط خانه‌ای پر از گل‌های رز و شمعدانی، زیر نور مهتاب قدم می‌زد و صدای قند پهلو و نوای سنتور و تار، فضای دل‌ها را پر می‌کرد. مهمان‌ها با پاکت‌های پولی کوچک و دل‌های بزرگ، دور سفره‌ای ساده اما پر از عشق جمع می‌شدند و قصه‌ها و خاطراتی که تا سال‌ها در دل‌هایشان حک می‌شد را مرور می‌کردند. آن عروسی‌ها، هرچند ساده، اما گرم و پر از معنا بودند؛ جایی که هر لبخند، هر نگاه و هر حرکت، حکایتی از روزگار خوش گذشته بود.