سوفیانیوز
سوفیانیوز: جشنهای 2500 ساله شاهنشاهی ایران در مهرماه سال 1350 در تخت جمشید برگزار شد و به عنوان یکی از پرهزینهترین و مجللترین مراسمهای آن دوران در تاریخ ایران شناخته میشود. این جشنها که با حضور رهبران کشورهای مختلف و برگزاری مراسمی باشکوه همراه بود، به دلیل هزینههای گزاف و تجملات بیش از حد، مورد انتقاد قرار گرفت.
به گزارش سرویس تاریخ پایگاه خبری سوفیانیوز، جشنهای 2500 ساله شاهنشاهی در مهرماه 1350 در تخت جمشید، یکی از پرهزینهترین و جنجالیترین رویدادهای تاریخ معاصر ایران بود. این جشنها که با حضور سران بسیاری از کشورهای جهان برگزار شد، نمادی از تلاش شاه برای نمایش عظمت ایران باستان و ورود به دنیای مدرن تلقی میشد. با این حال، هزینه هنگفت و برخی اقدامات غیرمعمول مانند وارد کردن 50 هزار پرنده که در آبوهوای منطقه زنده نماندند، انتقادات فراوانی را به همراه داشت. گفته میشود بودجه این جشنها معادل دو سال هزینههای سوئیس بود و در دو روز خرج شد، موضوعی که همچنان محل مناقشه است.
در مستندی که 45 سال بعد توسط حسن امینی، نوه نخستوزیر دوران پهلوی، ساخته شد، این رویداد از دیدگاههای مختلف بررسی شد. مصاحبههایی با موافقان و مخالفان جشنها، از جمله سیاستمداران، فعالان حقوق بشر و خبرنگاران، روایتهایی متفاوت از این مراسم را ارائه دادند. در حالی که برخی از شاهدان بر شکوه و عظمت این رویداد تأکید داشتند، بسیاری دیگر آن را نمایشی پرهزینه و غیرضروری دانستند که نشاندهنده فاصله شاه با واقعیتهای جامعه ایران بود.
این جشنها در تخت جمشید، بیابانی که برای برگزاری این مراسم دگرگون شد، برگزار شدند. از درختکاری تا آوردن چادرهای مجلل و ایجاد زیرساختهایی مانند سردخانه و نانوایی در این منطقه، تلاشهایی بیسابقه برای آمادهسازی صورت گرفت. اما این اقدامات نیز از نگاه منتقدان به عنوان اسراف بیحاصل و بیتوجهی به نیازهای اصلی مردم تعبیر شد. برخی این جشن را نقطه آغاز نارضایتی عمومی دانستهاند که در نهایت به سقوط نظام پهلوی انجامید.
هدف شاه از برگزاری این جشنها، بازسازی هویت باستانی ایران و معرفی آن به عنوان کشوری مدرن و قدرتمند بود. اما انتقادهایی مانند بیتوجهی به شرایط معیشتی مردم و عدم حضور عموم مردم در این مراسم، اعتبار آن را نزد بسیاری از ایرانیان زیر سؤال برد. در نهایت، این جشنها بیشتر به نمادی از فاصله حکومت از جامعه و اشتباهات تاریخی شاه تبدیل شد، تا آنکه نمادی از پیشرفت و اقتدار ایران باشد.
برای مطالعۀ مطالب بیشتر در حوزۀ تاریخ بر روی این لینک کلیک فرمایید.