سوفیانیوز
سوفیانیوز: استاد شهریار در ویدئویی حبیب سماعی را نابغه‌ای کم‌نظیر می‌خواند. سماعی ابتدا به او حسادت میکرد، اما پس از درک توانایی‌های شهریار، دوستی عمیقی میان آنها شکل گرفت. این رابطه هنری، تلفیقی از شعر و موسیقی بود که میراث ماندگاری برجا گذاشت.
به گزارش سرویس هنر پایگاه خبری سوفیانیوز، حبیب سماعی (1284–1325)، موسیقی‌دان و نوازنده برجسته سنتور، از چهره‌های تاثیرگذار موسیقی ایرانی است که به "پدر سنتورنوازی معاصر ایران" شهرت دارد. او از کودکی تحت آموزش پدرش، حبیب سماع حضور، قرار گرفت و به لطف استعداد و تلاش فراوان، در ده‌سالگی تحسین موسیقیدانانی چون نایب اسدالله و آقا حسینقلی را برانگیخت. پس از تحصیل موسیقی در مدرسه موزیک، به سنتور نوازی به روش سینه‌به‌سینه ادامه داد.
سماعی در جوانی به ارتش پیوست اما همچنان به فعالیت‌های هنری خود ادامه داد و پس از درگذشت پدرش به تهران بازگشت. او با همکاری ابوالحسن صبا کلاس سنتورنوازی خود را تأسیس کرد و شاگردانی مانند نورعلی برومند و قباد ظفر تربیت کرد. سماعی از نخستین نوازندگانی بود که در رادیو به اجرای سنتور پرداخت و نقش مهمی در معرفی این ساز به عموم مردم ایفا کرد.
در عرصه هنری، او به خلاقیت و تنوع در نوازندگی شهره بود و هر اجرا را با تازگی و نوآوری ارائه میکرد. اگرچه آثار محدودی از او باقی مانده، تاثیر او بر موسیقی ایران همچنان زنده است. روایت ردیف سنتور سماعی و دستگاه‌هایی که کمتر متداول بوده‌اند، از دستاوردهای مهم اوست که در آثار شاگردانش و بازنوازی‌های بعدی حفظ شده است.
حبیب سماعی در سالهای پایانی عمرش با مشکلات روحی و جسمی متعددی روبه‌رو بود. او در 41 سالگی بر اثر ذات‌الریه درگذشت و در گورستان ظهیرالدوله به خاک سپرده شد. موسیقی او همچنان الهام‌بخش هنرمندان و نوازندگان نسل‌های بعد است.
برای مطالعۀ مطالب بیشتر در حوزۀ هنر بر روی این لینک کلیک فرمایید.
