سوفیانیوز
سوفیانیوز: درفش کاویانی نمادی ملی و اسطوره‌ای از مقاومت ایرانیان در برابر ظلم و بی‌عدالتی است. این پرچم، که در شاهنامه به کاوه آهنگر منسوب است، در دوران ساسانیان به پرچم رسمی ایران تبدیل شد و پس از حمله اعراب، جایگاه خود را در ادبیات و فرهنگ ایران حفظ کرد.
به گزارش پایگاه خبری سوفیانیوز، درفش کاویانی، یکی از نمادهای مهم ملی و اسطوره‌ای ایرانیان است که ریشه در افسانه‌ها و تاریخ کهن ایران دارد. این پرچم در دوران کهن ایران نماد ایستادگی در برابر ظلم و بی‌عدالتی بود. بر اساس شاهنامه فردوسی، کاوه آهنگر که نماینده مردم عادی و ستمدیدگان بود، پس از ایستادگی در برابر ضحاک ستمگر، پیش‌بند چرمی آهنگری خود را به‌عنوان نمادی از مقاومت به نیزه‌ای بست و مردم را به مبارزه فراخواند. این پیش‌بند، پس از پیروزی، به درفش کاویانی تبدیل شد.
در طول تاریخ، درفش کاویانی به عنوان نماد اتحاد و ملی‌گرایی ایرانیان شناخته شد. پادشاهان ساسانی درفش کاویانی را به عنوان پرچم رسمی ایران پذیرفتند و آن را با جواهرات زینت دادند. این پرچم همواره در نبردهای مهم همراه پادشاهان ساسانی بود و با ارزش و معنای نمادین ویژه‌ای همراه بود.
در دوران حمله اعراب به ایران، این درفش از میان رفت، اما در تاریخ و ادبیات ایران به‌عنوان نمادی از هویت ملی و مقاومت ایرانیان باقی ماند. هرچند که درفش کاویانی فیزیکی دیگر وجود ندارد، اما جایگاه آن در دل‌ها و فرهنگ ایرانیان همچنان استوار است و به عنوان یکی از نمادهای اساسی ملی‌گرایی ایرانی در ادبیات و هنرها دیده می‌شود.
درفش کاویانی نمادی از مقاومت، آزادی‌خواهی و اتحاد ایرانیان در طول تاریخ است. این پرچم نه تنها یادآور مقاومت در برابر ظلم ضحاک است، بلکه نماد همبستگی مردمان در برابر بی‌عدالتی‌های مختلف در طول تاریخ ایران است. هر جا که سخن از مبارزه برای آزادی و عدالت باشد، درفش کاویانی به یاد آورده می‌شود.
